همه چیز درباره پارک ملی اوتامبا کلیمی در دوبایا، سیرالئون

پارک ملی اوتامبا کلیمی یکی از مهم‌ترین مناطق حفاظت‌شده طبیعی در سیرالئون است و به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: منطقه اوتامبا که به خاطر حیات وحش غنی و جنگل‌های بارانی‌اش معروف است، و منطقه کلیمی که شامل ساواناها و رودخانه‌های زیبا می‌شود.

این منطقه در سال 1974 به ذخیره‌گاه بازی تبدیل شد و در اکتبر 1995 به طور رسمی به عنوان پارک ملی معرفی شد.در ابتدا برای نگهداری انتخاب شد زیرا تعداد زیادی شامپانزه در آن وجود دارد.

این پارک خانه بسیاری از گونه‌های حیات وحش نادر و محافظت‌شده است، از جمله فیل‌های جنگلی، شامپانزه‌ها، اسب‌های آبی، و گونه‌های مختلف پرندگان. همچنین رودخانه‌های لیتل اسکارس و گریت اسکارس از میان این پارک عبور می‌کنند و فرصت‌هایی برای قایق‌سواری و مشاهده حیات وحش در محیط طبیعی فراهم می‌کنند.

پارک ملی اوتامبا کلیمی به دلیل تنوع زیستی و چشم‌اندازهای طبیعی بکر، به مقصدی محبوب برای طبیعت‌گردان و علاقه‌مندان به حیات وحش تبدیل شده است. بازدیدکنندگان می‌توانند از تورهای پیاده‌روی، سافاری، و تجربه‌های بومی با راهنمایان محلی لذت ببرند. این پارک به عنوان نمادی از تلاش‌های حفاظت از طبیعت در سیرالئون شناخته می‌شود و نقشی کلیدی در حفظ زیستگاه‌های طبیعی این کشور دارد.

زمین عمدتاً مسطح با چند تپه و چند رودخانه بزرگ است که به سمت جنوب غربی جریان دارند. پوشش گیاهی موزاییکی از جنگل گالری، جنگل های بسته و علفزار است. مشخصه اوتامبا ساوانای چمن بلند و جنگلی با تکه‌هایی از جنگل‌های با سایه‌بان بسته است. گلیمی دارای جنگل های ساوانای بازتر است. هر دو دارای تکه‌هایی از جنگل‌های باتلاق نخل رافیا و علفزارهای رودخانه‌ای هستند.

حیات وحش شامل پستاندارانی مانند شامپانزه های غربی، میمون های کلوبوس و مانگابی های دوده ای است. اسب آبی و اسب آبی کوتوله؛ فیل های جنگلی; زگیل های معمولی؛ بز کوهی کمیاب بونگو و بیش از صد گونه پرنده. 

قبیله سوسو (یا سوسو) در پارک و اطراف آن زندگی می کنند و بیشتر پرسنل پارک سوسو هستند. برخی از روستاها در ابتدا در خود پارک بودند، اما اکثر آنها موافقت کردند که به منطقه حائل منتقل شوند. برای کسانی که مکان های اجدادی و قبرهایی در داخل پارک داشتند استثنا قائل شد. کسانی که باقی مانده اند موافقت کرده اند که فقط با استفاده از روش های پایدار برداشت کنند. معدن و شکار ممنوع است. هیئت ملی گردشگری در تلاش است تا گردشگری را افزایش دهد تا از دست دادن درآمد آنها را جبران کند.

در اطراف پارک یک منطقه حائل به طول 1 کیلومتر وجود دارد که اکثر روستاها در آن قرار دارند. محدودیت ها در اینجا کمتر است: شکار مجاز است، به جز برخی از گونه های حفاظت شده. کشاورزی انجام می شود و مناطقی از درختان گلینا کاشته شده است تا جایگزین پارک به عنوان منبع چوب برای استفاده به عنوان هیزم و در ساخت مبلمان و مسکن شود.