باکالار که در زبان اسپانیایی به معنی گوش دادن، مرکز شهرداری و بزرگترین شهر در شهرداری باکالار (تا سال 2011 بخشی از شهرداری Othón P. Blanco) در ایالت کوینتانا رو در مکزیک است، که در حدود 40 کیلومتری (25 مایلی) شمال چتومال، در 18 درجه و 40 دقیقه و 37 اینچ شمالی، 88 درجه و 23 دقیقه و 43 اینچ غربی قرار دارد. باکالار در سرشماری سال 2010 این شهر 11084 نفر جمعیت داشت و در آن زمان هنوز بخشی از اوتون پی بلانکو بود و بعد از چتومال دومین شهر (محل) بزرگ آن بخش بود.

این نام به احتمال زیاد از زبان‌های مایا گرفته شده است: bʼak halal، به معنی "محصور شده توسط نی"، نام محلی که در زمان ورود اسپانیایی‌ها به قرن شانزدهم تایید شده است.

باکالار نیز نام تالاب است، تالاب باکالار در ضلع شرقی شهر قرار دارد.

باکالار شهری متعلق به تمدن مایا در دوران پیش از کلمبیا بود. این اولین شهر در منطقه بود که کنکیستادورهای اسپانیایی در سال 1543 موفق به تصرف و نگهداری آن شدند (در طی 1543-1544 Pachecos entrada). در سال 1545 گاسپار پاچکو شهر اسپانیایی را با نام سالامانکا د باکالار با کمک خوان د لا کامارا تأسیس کرد. منطقه نیمه جنوبی منطقه کنونی کوئینتانا رو از باکالار اداره می شد و پاسخگوی کاپیتان ژنرال یوکاتان در مریدا بود.

پس از غارت شهر توسط دزدان دریایی در قرن هفدهم، قلعه سان فیلیپ باکالار در سال 1729 تکمیل شد و هنوز هم می توان از آن بازدید کرد.

در سال 1848 باکالار حدود 5000 نفر جمعیت داشت. در سال 1848 در طول جنگ کاست یوکاتان شورشی چان سانتا کروز مایا شهر را فتح کرد. تا سال 1902 توسط مکزیکی ها بازپس گرفته نشد.

باکالار در سال 2006 به عنوان "Pueblo Magico" نامگذاری شد.

بین سال‌های 2005 تا 2010، به‌اصطلاح منونیت‌های روسی که به زبان آلمانی صحبت می‌کنند، مستعمره‌ای در سالامانکا تأسیس کردند که دارای 967 نفر در سال 2010 و 1.175 نفر در سال 2020 بود.

از جاذبه‌های گردشگری این شهر می‌توان به قلعه سن فیلیپ د باکالار و استراحتگاه ساحلی سنوت کوکالیتوس اشاره کرد.

قلعه سن فیلیپ د باکالار یا کاستیلو د سان فیلیپ د باکالار نام خود را از آندرس کوئینتانا رو شخصیت برجسته در استقلال مکزیک گرفته است. این قلعه در سال 1725 توسط آنتونیو د فیگوئروا و سیلوا، فرماندار اسپانیایی یوکاتان، به عنوان نیروی دفاعی برای محافظت از ایالت در برابر مستعمره‌نشینان انگلیسی ساخته شد و در سال 1733 تکمیل شد.

این قلعه توسط خوان پودیو ایتالیایی طراحی شده است و امروزه از آن به عنوان موزه دزدهای دریایی استفاده میشود که در سال 1965 تأسیس شد و در سال 1983 بازگشایی شد.

بخشی از ساحل اقیانوسی شهر باکالار مختص به این استراحتگاه است که در آنجا مردم شهر و مسافران با حضور خود به تفریحات دریایی و ساحلی استفاده از کلبه‌های چوبی روی آب و آفتاب گرفتن می‌پردازند.

این ساحل آبی زلال و شفاف و همچنین ماسه‌های سفید در بر دارد که تماشای طلوع آفتاب از مشرق را برای مسافران خاطره انگیز خواهد کرد.