همه چیز درباره کلیسای جامع موگادیشو در موگادیشو، سومالي

این ایتالیایی‌ها بودند که به دنبال تصویب طرح جامع جدید، مکان عبادت را بین سال‌های 1925 و 1928 ساختند: این کلیسا بر اساس مدل کلیسای جامع سفالو، به سبک گوتیک نورمن، توسط مهندس آنتونیو واندون از کورتمیلیا ساخته شد.

 این کلیسا با معماری نئوگوتیک و الهام از کلیسای جامع چفالو در سیسیل، ایتالیا، به یکی از نمادهای معماری شهری در موگادیشو تبدیل شد و مدت‌ها محل عبادت جامعه مسیحی سومالی بود.

در اواسط دهه 1920 موگادیشو پایتخت سومالی ایتالیا بود. در آن دوره مقر مقدس شهر را به عنوان مقر معاونت حواری تأسیس کرد که بعداً در سال 1975 به اسقف نشینی تبدیل شد.

کلیسای جامع موگادیشو طی جنگ‌های داخلی سومالی به شدت آسیب دید و در وضعیت خرابی قرار گرفت. در سال‌های اخیر، بحث‌هایی پیرامون بازسازی این بنا صورت گرفته و برخی تلاش‌ها برای مرمت آن انجام شده است، هرچند هنوز کلیسا به طور کامل بازسازی نشده و دسترسی عمومی محدود است.

این کلیسا به عنوان یک بنای تاریخی مهم، یادآور گذشته‌ی شهر و تنوع فرهنگی سومالی است و بازدید از آن می‌تواند تجربه‌ای خاص و آموزنده برای علاقه‌مندان به معماری و تاریخ این منطقه باشد.

نما با ظاهری باشکوه، از طرفین با دو برج ناقوس که هر کدام 37.50 متر ارتفاع داشتند، مرزبندی شده بود. در 1 مارس 1928 افتتاح شد. پلان ساختمان یک صلیب لاتین بود. داخل آن به سه شبستان تقسیم می شد که با ستون های پلی استایل با طاق های نوک تیز از هم جدا می شد. کلیسا به مبلغان کنسولاتا سپرده شد که بعداً توسط رهبان صغیر جایگزین شدند.

ویرانه های کلیسای جامع موگادیشو

در شامگاه 9 ژوئیه 1989، اسقف موگادیشو، پیترو سالواتوره کلمبو فرانسیسکن، در خارج از کلیسای جامع توسط یک فرد مجرد و ناشناس در حالی که مراسم عشای ربانی در داخل کلیسا برگزار می شد، کشته شد.

از سال 1991 به بعد از کلیسای جامع دیگر به طور منظم استفاده نمی شد. در حادترین مرحله جنگ داخلی سومالی، ساختمان مورد غارت قرار گرفت، تا اینکه در سال 2008 تخریب شد.

خبرنگار بی‌بی‌سی بعداً در سال 2012 از این مکان بازدید کرد و گزارش داد که برخی از آوارگان داخلی چادرهایی را در محوطه کلیسای جامع ایجاد کرده‌اند. این کاملاً در تضاد با بسیاری از مغازه‌های جدیدی بود که در بیرون باز شده بودند، جایی که بازرگانان که از زمان بیرون راندن شورشیان به ثبات نسبی شهر خوشبین بودند، دوباره شروع به تبلیغ عمومی کالاهای خود کرده بودند.

 خبرنگار همچنین اشاره کرد که اگرچه کلیسای جامع از نظر ساختاری آسیب قابل توجهی را به دلیل دمیدن سقف آن در میان چیزهای دیگر متحمل شده بود، دیوارهای آن هنوز برپا بودند، طاق‌های سنگی ظریف آن همچنان در جای خود قرار داشتند، و فضای عمومی فضایی سرشار از آرامش بود.