همه چیز درباره مسجد النبی در مدینه، عربستان سعودی

مسجد النبی دومین مسجدی است که توسط پیامبر اسلام محمد در مدینه ، پس از مسجد قبا و همچنین مسجد ساخته شده است. 

دومین مسجد بزرگ و مقدس ترین مکان اسلام بعد از مسجد است الحرام در مکه ، در منطقه عربستان سعودی حجاز .این مسجد در قلب مدینه قرار دارد و یک مکان اصلی زیارتی است که در اختیار خادم الحرمین قرار دارد .

 

این مسجد توسط محمد در سال 622 پس از ورود او به مدینه ساخته شد. سوار بر شتری به نام قصوه به محل بنای این مسجد که محل دفن بود رسید.  او با امتناع از پذیرفتن زمین به عنوان هدیه از دو یتیم سهل و سهیل که صاحب زمین بودند، زمینی را که ابوایوب انصاری پرداخت کرده بود خرید و ساخت و ساز آن هفت ماه طول کشید. مسجد ابعاد آن 30.5 × 35.62 متر (100.1 فوت × 116.9 فوت) بود. 

سقفی که توسط تنه های خرما حمایت می شد از خشت کوبیده و برگ درخت خرما ساخته شده بود. در ارتفاع 3.60 متری (11.8 فوت) قرار داشت. سه در مسجد عبارت بودند از باب الرحمه ( باب ٱلرَّحْمَة ، "دروازه رحمت") در جنوب، باب جبرئیل ( باب جِبْرِیْل ، "دروازه جبرئیل ") در غرب، و باب ( باب النیس ) ٱلنِّسَاء ، «دروازه زنان") در شرق.  

در این برهه زمانی از تاریخ مسجد، دیوار قبله رو به شمال به سوی بیت المقدس بود و سفاح در امتداد دیوار شمالی قرار داشت. 

در سال هفتم هجری قمری، پس از جنگ خیبر ، مسجد از هر طرف به 32/47 متر (2/155 فوت) گسترش یافت و سه ردیف ستون در کنار دیوار غربی ساخته شد که محل اقامه نماز شد. مسجد در زمان حکومت ابوبکر بدون تغییر باقی ماند.

مسجد امروزی در زمینی مستطیل شکل و دو طبقه قرار دارد. نمازخانه عثمانی که قدیمی ترین قسمت مسجد است در سمت جنوب قرار دارد. دارای سقف سنگفرش مسطح با 27 گنبد کشویی بر روی پایه های مربع است. 

سوراخ هایی که در پایه هر گنبد سوراخ شده اند، وقتی گنبدها بسته می شوند، فضای داخلی را روشن می کنند. سقف کشویی هنگام نماز عصر ( ظهر ) برای محافظت از بازدیدکنندگان بسته می شود. 

هنگامی که گنبدها روی مسیرهای فلزی می لغزند تا قسمت‌هایی از سقف را تحت الشعاع قرار دهند، چاه‌های نوری برای نمازخانه ایجاد می‌کنند. در این مواقع، حیاط مسجد عثمانی نیز با چترهایی که به ستون‌های مستقل چسبانده شده، سایه‌انداز می‌شود . 

دسترسی به پشت بام از طریق پله ها و پله های برقی صورت می گیرد . محوطه سنگفرش اطراف مسجد نیز برای اقامه نماز و مجهز به چادرهای چتر استفاده می شود. 

​گنبدهای کشویی و سایبان های چتر مانند جمع شونده توسط معمار مسلمان آلمانی محمود بودو راش ، شرکت او SL Rasch GmbH و Buro Happold طراحی شده اند .

گنبد سبز

اتاق مجاور روضه مقبره محمد و دو تن از یاران و پدرشوهرش ابوبکر و عمر است. قبر چهارم نیز برای حضرت عیسی (ع) در نظر گرفته شده است، زیرا مسلمانان معتقدند که او باز خواهد گشت و در آن مکان دفن خواهد شد. 

این سایت توسط گنبد سبز پوشیده شده است. این بنا در سال 1817 میلادی در زمان سلطنت سلطان محمود دوم عثمانی ساخته شد و در سال 1837 میلادی به رنگ سبز درآمد.

روضه

الروضه الشریفه بیشتر مملو از نمازگزاران است و رفت و آمد توسط پلیس همیشه محدود است.

روضه الشریفه منطقه‌ای بین منبر و اتاق دفن محمد است. آن را یکی از ریاض الجنه می دانند .

یک فرش سبز برای متمایز کردن این منطقه از فرش قرمز استفاده شده در بقیه قسمت های مسجد استفاده شد، اگرچه اکنون نیز سبز است.

محراب ها

محراب قدیمی ساخته محمد. در طول قرن ها چندین بار بازسازی شد و در حال حاضر در سنگ مرمر ساخته شده است.

در مسجد دو محراب یا طاقچه وجود دارد که نشان دهنده قبله است، یکی توسط محمد و دیگری توسط عثمان ساخته شده است. محراب ساخته شده توسط دومی بزرگتر از محراب محمد بود و به عنوان محراب کاربردی عمل می کند، در حالی که محراب محمد یک محراب "یادبودی" است. مسجد علاوه بر محراب ، طاقچه های دیگری نیز دارد که شاخصی برای اقامه نماز است. این شامل محراب فاطمه یا محراب تهجد است که توسط محمد برای نماز شب ساخته شد.