همه چیز درباره کلیسای جامع سنت پیتر و پل در پاراماریبو، سورینام

کلیسای جامع سنت پیتر و پل (Saint Peter and Paul Basilica) در شهر پاراماریبو، پایتخت سورینام، واقع شده است و به عنوان یکی از بزرگ‌ترین کلیساهای چوبی در جهان شناخته می‌شود. این کلیسا در سال 1885 میلادی تکمیل شد و به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی و مذهبی این کشور شناخته می‌شود.

این کلیسا به سبک نئوگوتیک ساخته شده و دارای دو برج بلند و پنجره‌های شیشه‌ای رنگی زیباست که جلوه‌ای ویژه به معماری آن می‌بخشد. داخل کلیسا با چوبی از گونه‌های مختلف جنگلی تزئین شده و به زیبایی طراحی شده است.

کلیسای سنت پیتر و پل یکی از جاذبه‌های اصلی گردشگری در پاراماریبو است و به عنوان بخشی از مرکز تاریخی پاراماریبو که در سال 2002 به عنوان یک میراث جهانی توسط یونسکو ثبت شد، محسوب می‌شود. این مرکز تاریخی شامل ساختمان‌ها و سازه‌های دیگری نیز می‌شود که نمایانگر تاریخ و فرهنگ غنی سورینام هستند.

بازدید از کلیسای جامع سنت پیتر و پل فرصتی عالی برای آشنایی با تاریخ معماری و فرهنگ مذهبی سورینام است. این کلیسا همچنین میزبان مراسم مذهبی و کنسرت‌های موسیقی کلاسیک است که جذابیت آن را برای بازدیدکنندگان دوچندان می‌کند.

کلیسای سنت پیتر و پل یک نماد مهم از تاریخ و هویت سورینام است و هر ساله تعداد زیادی از گردشگران داخلی و بین‌المللی را به خود جذب می‌کند. بازدیدکنندگان می‌توانند از معماری زیبا و فضای آرام و معنوی این کلیسا لذت ببرند و از نزدیک با تاریخ و فرهنگ این کشور آشنا شوند.

در سال 1826، کلیسای کاتولیک رومی در پاراماریبو، De Verrezene Phoenix، یک تئاتر یهودی هلندی سابق را که در سال 1809 ساخته شد، اقتباس کرد تا از آن به عنوان کلیسا استفاده کند. در سال 1858، زمانی که یک اسقف در پاراماریبو تأسیس شد و اسقفی تعیین شد، به عنوان یک کلیسای جامع تعیین شد.

هنگامی که جماعت از ساختمان بیشتر شد، اسقف نشین تصمیم گرفت کلیسای جامع جدیدی بسازد.

ساخت کلیسای جامع در 30 ژانویه 1883 در محل تئاتر یهودی هلندی سابق De Verrezene که در سال 1809 ساخته شده بود، آغاز شد. فضای داخلی کلیسای جامع از سرو سورینامی نقاشی نشده ساخته شده است.

اگرچه این برج در سال 1885 تقدیس شد، اما این برج ها تا سال 1901 تکمیل نشدند.

یک مرمت ضعیف در سال 1977 تکمیل شد، اما ساختمان شروع به خراب شدن کرد و با مشکلات کج شدن و موریانه مواجه شد. در سال 2002 یک بازسازی گسترده تکمیل شد و کلیسای جامع به وضعیت قابل استفاده بازگشت.

با کمک بودجه اتحادیه اروپا، مرمت رسمی کلیسای جامع در سال 2007 آغاز شد و پس از 3 سال، کلیسا در 13 نوامبر 2010 دوباره افتتاح شد.

در سال 2009 دروازه کلیسای جامع 200 ساله شد.

کلیسای جامع سنت پیتر و پل بزرگترین سازه چوبی در نیمکره غربی است.

کلیسای جامع دو اتاق اعتراف دارد.

کشیش هلندی-سورینامی پیتر دوندرز، که به جذامیان در باتاویا رسیدگی کرده بود، در اینجا به خاک سپرده شده است.

اندازه ها

59.1 متر (194 فوت) طول

14.6 متر (48 فوت) ارتفاع در سالن اصلی

16.5 متر (54 فوت) عرض

44 متر (144 فوت) ارتفاع در برج تا صلیب برنز

این باعث می شود کلیسای جامع بزرگترین و بلندترین سازه چوبی در نیمکره غربی باشد.

این کلیسا دارای فضایی برای حدود 900 نفر است و در ابتدا برای آزادگان و کارگران قراردادی ساخته شد.

زنگ ها

این بنا دارای سه ناقوس در برج غربی است.

نام کوچکترین زنگ آلفونسوس است و وزن آن 222 کیلوگرم است.

بزرگترین ناقوس جان نام دارد و 827 کیلوگرم وزن دارد.

وسطی رزا نام دارد و 413 کیلوگرم وزن دارد.

ارگ

اندام لوله در آلمان ساخته شد و در ابتدا شامل 1550 لوله بود. بسیاری از لوله‌ها در طول سال‌ها دزدیده شده‌اند و ارزش آن 400 یورو باقی مانده است. پیش بینی می شود پس از بازسازی، ارزش آن حدود 10 میلیون یورو باشد.