همه چیز درباره معبد بل در تدمر، سوريه

معبد بل (Temple of Bel)، که به عربی با نام معبد بل شناخته می‌شود، یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین معابد دوران باستان در شهر تدمر (پالمیرا) در سوریه است. این معبد به افتخار بل، خدای بابل، ساخته شده است و یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های معماری رومانی-پالمیران محسوب می‌شود.

معبد بل در حدود سال 32 میلادی ساخته شد و به عنوان مرکز دینی و مذهبی پالمیرا مورد استفاده قرار گرفت. این معبد دارای حیاط مرکزی بزرگی بود که با ستون‌های عظیم محصور شده بود و دارای اتاق‌های مختلفی برای انجام مراسم مذهبی و عبادات بود.

متأسفانه، معبد بل در سال 2015 توسط گروه تروریستی داعش تخریب شد، اما بقایای این معبد هنوز هم به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار باستانی در منطقه شناخته می‌شوند و مورد توجه باستان‌شناسان و تاریخ‌نگاران قرار دارند.

معبد بل بخشی از مکان‌های تاریخی تدمر است که در سال 1980 به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد. این مکان‌های تاریخی شامل مجموعه‌ای از معابد، تئاترها، طاق‌ها و خیابان‌های ستون‌دار است که بازدیدکنندگان را به دنیای شگفت‌انگیز و باستانی پالمیرا می‌برد.

بازدید از معبد بل و دیگر آثار باستانی تدمر فرصتی استثنایی برای آشنایی با تاریخ و فرهنگ غنی این منطقه و تجربه فضای باستانی و منحصر به فرد آن است. بازدیدکنندگان معمولاً بین 1 تا 2 ساعت زمان را برای دیدن این معبد و تماشای جزئیات معماری و تاریخچه آن اختصاص می‌دهند.

معبد بل یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم در سوریه است و هر ساله گردشگران زیادی از سراسر جهان برای دیدن این اثر تاریخی به تدمر می‌آیند.

این معبد بر روی یک قله با طبقه بندی ساخته شده است که نشان دهنده شغل انسان است که به هزاره سوم قبل از میلاد باز می گردد. 

این منطقه در دوره های پیش از روم با یک معبد سابق اشغال شده بود که معمولاً به عنوان "نخستین معبد بل" و "معبد هلنیستی" نامیده می شود. 

دیوارهای temenos و propylaea در اواخر قرن اول و نیمه اول قرن دوم پس از میلاد ساخته شدند. نام سه یونانی که در ساخت معبد بل کار کرده اند از طریق کتیبه ها شناخته شده است، از جمله یک معمار به نام الکساندراس. 

با این حال، بسیاری از پالمیرن ها نام های یونانی-رومی را برگزیدند و شهروندان بومی با نام اسکندر در این شهر گواهی شده اند.

معبد بل در دوران بیزانس به کلیسایی مسیحی تبدیل شد. بخش‌هایی از این بنا توسط اعراب در سال 1132 اصلاح شد که ساختار را حفظ کرد و معبد را به مسجد تبدیل کرد. 

حیاط عظیم معبد (تقریباً 200×200 متر) خانه‌های خشتی را در میان خرابه‌ها در خود جای داده بود و به عنوان قلعه مستحکمی برای روستای پالمیرا (در قرن 1100 به نام تدمر شناخته می‌شد) عمل می‌کرد. 

مسجد واقع در معبد و خانه‌ها تا دهه 1920 مورد استفاده قرار می‌گرفتند، زمانی که مأموریت‌های باستان‌شناسی فرانسوی-سوری محوطه معبد را از عناصر پساکلاسیک پاکسازی کردند. بیشتر ستون‌های کورنتی ستون‌های داخلی همچنان پایه‌هایی را نشان می‌دادند که مجسمه‌های خیرین در آنجا ایستاده بودند. 

معبد در امتداد انتهای شرقی ستون بزرگ در پالمیرا قرار داشت.

معبد ترکیب قابل توجهی از فرهنگ های باستانی خاور نزدیک و یونان را نشان داد. 

بقایای معبد در داخل محوطه بزرگی قرار داشت که توسط رواق‌ها ردیف شده بود. 

شکلی مستطیلی داشت و جهت شمال به جنوب داشت. 

این بنا بر روی یک صحن سنگفرش شده بود که توسط دیواری عظیم به طول 205 متر (673 فوت) با پروپیلائوم احاطه شده بود. 

بر روی یک سکو در وسط دادگاه، ساختمان واقعی معبد قرار داشت. 

دور تا دور خانه را به‌وسیله‌ی ستون‌های کورنتی احاطه کرده بود، که تنها در سمت طولانی آن توسط دروازه‌ای ورودی با پله‌های بزرگی که از حیاط منتهی می‌شد، قطع می‌شد. 

این سل از این جهت منحصر به فرد بود که دارای دو محراب داخلی، آدیتون شمالی و جنوبی بود که به زیارتگاه بل و دیگر خدایان محلی اختصاص داشت. 

اتاق شمالی به خاطر نقش برجسته‌ای از هفت سیاره شناخته شده باستانی که توسط دوازده نشانه زودیاک احاطه شده‌اند و حکاکی‌های دسته‌ای از شترها و زنان محجبه شناخته شده بود. سل با دو جفت پنجره که در دو دیوار بلند بریده شده بودند روشن می شد. در سه گوشه ساختمان راه پله هایی یافت می شد که به تراس های پشت بام منتهی می شد.

در بارگاه بقایای حوض، محراب، سالن غذاخوری و ساختمانی با طاقچه‌ها وجود داشت. 

در گوشه شمال غربی یک رمپ قرار داشت که در امتداد آن حیوانات قربانی به محوطه معبد هدایت می شدند. 

سه دروازه تاریخی وجود داشت که ورودی آنها از دروازه غربی بود.