همه چیز درباره غار پستوینا در پستجنا، اسلوونی

غار پستوینا، یکی از معروف‌ترین و طولانی‌ترین غارهای آهکی در اروپا، در اسلوونی قرار دارد و به دلیل مسیرهای پیچیده و شکل‌های متنوع آهکی خود شهرت جهانی دارد. این غار در سال 1818 کشف شد و در مدت کوتاهی به عنوان یک جاذبه توریستی محبوب مورد استفاده قرار گرفت.

این غار برای اولین بار در قرن هفدهم توسط پیشگام مطالعه پدیده های کارست، یوهان ویخارد فون والواسور، توصیف شد، اگرچه گرافیتی های داخل آن مربوط به سال 1213 نشان دهنده تاریخ بسیار طولانی تری از استفاده است.

 در دهه 1850، جغرافیدان اتریشی-چک، آدولف اشمیدل، اولین بررسی جامع علمی از غارهای Postojna و حوضه Pivka را منتشر کرد که به یک مرجع استاندارد در مطالعه غارشناسی تبدیل شد.

در طول جنگ جهانی دوم، نیروهای اشغالگر آلمان از غار برای ذخیره نزدیک به 1000 بشکه سوخت هواپیما استفاده کردند که در آوریل 1944 توسط پارتیزان های اسلوونی نابود شد. آتش به مدت هفت روز سوخت و بخش بزرگی از غار را ویران کرد و ورودی را سیاه کرد.

پس از سال 1945، لوکوموتیو گازی با یک لوکوموتیو برقی جایگزین شد. حدود 5.3 کیلومتر (3.3 مایل) از سیستم غار برای عموم باز است.

بازدیدکنندگان می‌توانند با قطار کوچکی که به داخل غار می‌رود، سفری منحصربه‌فرد در دل سنگ‌های آهکی تجربه کنند و از مجموعه‌ای از استالاکتیت‌ها و استالاگمیت‌ها دیدن کنند. یکی از ویژگی‌های خاص این غار، زیستگاه موجودی نادر به نام "اولم" یا "ماهی کور غار" است که فقط در این نوع محیط‌ها زندگی می‌کند.

غار پستوینا هر ساله میزبان صدها هزار بازدیدکننده از سراسر جهان است و با امکانات مناسب برای توریست‌ها و راهنمایی‌های حرفه‌ای، به عنوان یکی از بهترین جاذبه‌های طبیعی اروپا شناخته می‌شود

در سال 1819، آرشیدوک فردیناند از غارها بازدید کرد، این زمانی بود که غارها به طور رسمی به عنوان یک مقصد گردشگری شناخته شدند. هنگامی که غارها به روی عموم باز شد، چچ اولین راهنمای رسمی توریستی غارها شد. روشنایی الکتریکی در سال 1884، حتی قبل از لیوبلیانا، پایتخت کارنیولا، که غار در آن زمان بخشی از آن بود، اضافه شد و محبوبیت سیستم غار را بیشتر کرد.

در سال 1872، ریل های غار همراه با اولین قطار غار برای گردشگران گذاشته شد. در ابتدا، اینها توسط خود راهنماها رانده شدند، بعداً در آغاز قرن بیستم یک لوکوموتیو گازی معرفی شد.

در طول جنگ جهانی اول، اسیران جنگی روسی مجبور به ساختن پلی بر روی شکاف بزرگی در داخل غار شدند.

غار Postojna توسط رودخانه Pivka در طول میلیون ها سال حک شده است. استالاگمیت‌ها، استالاکتیت‌ها و شکل‌هایی به نام پرده یا پرده وجود دارند که شبیه پرده‌های تا شده هستند.

طول غار 24.34 کیلومتر (15.12 مایل) است و از چهار غار تشکیل شده است که از طریق همان رودخانه زیرزمینی به هم متصل شده اند. با این حال، طبق قوانین غارشناسی، گذرگاه ها و سیفون هایی که غارها را به هم وصل می کنند باید توسط انسان راه رفته یا شنا شود تا آنها یک کل در نظر گرفته شوند. 

اتصال دو سیستم غار اصلی این غار را به طولانی‌ترین سیستم غار در اسلوونی و یکی از طولانی‌ترین غارها در کل اروپا تبدیل می‌کند. 400 متر (1300 فوت) بین دو غار باقی مانده است که طول سیستم غار را بین 31000 متر (102000 فوت) تا 35000 متر (115000 فوت) می کند.

این غارها همچنین خانه اولم بومی، بزرگترین دوزیستان تروگلودیتی در جهان هستند. گشت و گذار در غارها شامل یک آکواریوم با چند olms در آن است. در 30 ژانویه 2016، یک زن سنجد ماده در غار شروع به گذاشتن بیش از 50 تخم کرد. این رویداد نادر منجر به انتشار اخبار جهانی در مورد غار Postojna و اولم شد. از اواخر ماه مه تا اواسط ژوئیه 2016، بیست و دو بچه اول با موفقیت از تخم خارج شدند.