همه چیز درباره مقبره امپراتور خای دین در ه، ویتنام

در سال 1916، پس از تبعید سلف وی توسط دولت استعماری فرانسه، Khải Định امپراتور ویتنام شد. Khải Định از نزدیک با دولت فرانسه کار می کرد و در پایان سلطنت او چیزی جز «کارمند حقوق بگیر دولت فرانسه» به حساب نمی آمد.

 به دلیل این همکاری نزدیک، او در بین مردم ویتنام بسیار منفور بود. Khải Định مانند تعدادی از امپراتوران ویتنام تمایل به آماده سازی مقبره ای در انتظار مرگ خود داشت، اما او آخرین عضو سلسله Nguyễn بود که این تصمیم را گرفت.

قبل از مرگش، Khải Định از فرانسه دیدن کرد، جایی که احتمالاً تحت تأثیر سبک‌های معماری آنجا قرار گرفته بود که تأثیرات اروپایی در مقبره‌اش نشان می‌دهد. پس از 11 سال ساخت و شش سال پس از مرگ Khải Định، این مقبره در سال 1931 توسط Bảo Đại، پسر و جانشین Khải Định، تکمیل شد.

مقبره Khải Định با دیگر مقبره های سلسله Nguyễn متضاد است، نه تنها در اندازه بسیار کوچکتر، بلکه همچنین با طراحی پیچیده تر، ترکیب سبک های ویتنامی و اروپایی از جمله عناصر باروک، گوتیک و نئوکلاسیک.

 این مقبره از ساختاری مستطیل شکل است که به کوه چاو چاو در حومه هوئا تکیه داده است. 

عمدتاً از بتن، فولاد، آهن و تخته سنگ ساخته شده است، و استفاده از این مواد «مدرن»، برخلاف چوب یا آجر، «تصور می‌شد که به قدرت و ماندگاری اشاره دارد». 

ورودی مجموعه مقبره دارای یک راه پله بزرگ است که به اولین تراس با دروازه یادبود سه قوسی ختم می شود، که شامل تصاویری از "دو اژدهای پنج پنجه ای است که بر سر یک مروارید شعله ور می جنگند." وقتی بسته است، ورودی از دروازه های فرفورژه ساخته شده در فرانسه استفاده می کند.

 نمای بیرونی سفید متمایل به خاکستری «دارای پنج ورودی قوسی شکل است که توسط ستون‌ها در دو طرف آن قرار گرفته و با ستون‌های برجسته تقسیم شده‌اند، که شماره پنج به پنج عنصر اشاره دارد.

 این به سبک استعماری فرانسوی است، با طرح های هندسی صلیب شکسته، اژدها، و نمادهای طول عمر حک شده در سنگ، همراه با تابلوهایی که عبارات چهار کاراکتری را نشان می دهد که از آنالکت ها توسط کنفوسیوس گرفته شده است.