همه چیز درباره موزه ایزیکو بوکاپ در کیپ تاون، آفريقاي جنوبي

موزه ایزیکو بوکاپ در منطقه رنگارنگ و فرهنگی بوکاپ در کیپ‌تاون، آفریقای جنوبی قرار دارد. این موزه که در سال 1978 تأسیس شد، در یکی از خانه‌های تاریخی منطقه‌ای ساخته شده که به قرن 18 میلادی بازمی‌گردد و به نمایش تاریخ و فرهنگ جامعه مسلمانان مالایی آفریقای جنوبی و نقش آن‌ها در تاریخ شهر می‌پردازد.

بوکاپ که به‌خاطر خانه‌های رنگی و خیابان‌های سنگفرش‌شده‌اش شناخته می‌شود، از زمان استعمار هلند و انگلستان محل زندگی بسیاری از بردگان آزاد شده و مهاجران مسلمان از مالزی، اندونزی و هند بود. موزه ایزیکو بوکاپ به نمایش آداب و رسوم، هنرها، صنایع دستی و داستان‌های این جامعه می‌پردازد و اطلاعاتی از زندگی مسلمانان، گویش‌های مختلف، سنت‌ها و آداب مذهبی آنان ارائه می‌دهد.

این موزه برای بازدیدکنندگان علاقه‌مند به تاریخ، فرهنگ و هنر فرصتی فراهم می‌آورد تا با جامعه و تاریخ غنی مسلمانان مالایی آفریقای جنوبی آشنا شوند و از تنوع فرهنگی شهر کیپ‌تاون لذت ببرند.

موزه ایزیکو بو-کاپ یکی از اولین خانه های ساخته شده در منطقه بو-کاپ است که قدمت آن به اواسط قرن هجدهم باز می گردد. این موزه، واقع در منطقه تاریخی که پس از لغو برده داری به خانه بسیاری از مسلمانان تبدیل شد و بردگان را آزاد کرد، فرهنگ و میراث اسلامی محلی را به نمایش می گذارد. این خانه در سال 1965 به عنوان یادبود ملی اعلام شد و در دهه 1970 بازسازی شد.

موزه توسط موزه های ایزیکو مدیریت می شود، ادغام پنج موزه ملی که شامل موزه تاریخ فرهنگی SA و ماهواره های آن می شود. این موزه یک موزه تاریخ اجتماعی است که داستان جامعه محلی را در یک بافت اجتماعی-سیاسی و فرهنگی ملی بیان می کند. این خانه که در اصل به عنوان یک خانه مبله شده بود، به شیوه ای زیبا و کلیشه ای، سبک زندگی یک خانواده مسلمان کیپ در قرن نوزدهم را به تصویر می کشید.

خود Bo-Kaap ارزش بازدید را دارد. خانه‌های رنگارنگ، خیابان‌های سنگ‌فرش‌شده شیب‌دار، اذان‌های مؤذن و کودکانی که به‌طور سنتی برای مدرسه لباس می‌پوشند، به این تجربه بی‌نظیر کیپ می‌افزایند.

نما، با جان پناه منحنی باروک، مشخصه معماری اولیه کیپ هلند است. خانه دارای یک حیاط کوچک در پشت است که با یک مسیر باریک به خیابان متصل می شود. حیاط ها معمولاً با کاپس کلیپه یا مجموعه های سنگی سنگفرش شده بودند و اغلب درختان یا درخت انگور کاشته می شدند.

ارتفاع پله ها (ایوان ها) در Bo-Kaap با توجه به شیب خیابان متفاوت است. بیشتر پاروها دارای صندلی های محکم در هر دو انتها هستند که این مکان را به محل مناسبی برای تجمع خانواده و دوستان تبدیل می کند.

سقف‌های مسطح این خانه و سایر خانه‌های دوران آن اغلب با لبه‌های تزئینی سقف مانند این برای کمک به پوشاندن سقف صاف و شیب‌دار پشت لبه‌های تزئینی پنهان می‌شدند. 

 در دهه 1700 سقف‌ها معمولاً با تمیز کردن سقف با مخلوطی از روغن نهنگ و ملاس «ضد آب» می‌شدند تا از نشت باران از سقف جلوگیری شود. 

یکی دیگر از ویژگی های متمایز خانه، درب ورودی است، با یک پانل جداگانه بالا و پایین که به عنوان درب (بالا و پایین) شناخته می شود. درب دارای یک پانل فوقانی اضافی است که با شیشه های شیشه ای تعبیه شده است که به پایین می لغزند و بر روی پانل پایینی در قرار می گیرند و بنابراین هنگام بسته شدن در، نور را در راهروی ورودی تامین می کنند.

پس از سال 1780، شهرک کیپ رشد کرد و شبکه شهر در بالای خیابان Buitengracht گسترش یافت. اشغال کیپ توسط بریتانیا در سال 1795 منجر به رشد بیشتر مسکونی شد. توسعه این منطقه به شکل خانه‌های اجاره‌ای (huurhuisjes) معمولی بود که معمولاً با سقف مسطح و از یک طبقه تشکیل می‌شدند.

 بسیاری از huurhuisjes به صنعتگران مهاجر و صنعتگران اروپایی الاصل، که در شهر کار می کردند، اجازه داده شد. با این حال، این منطقه محل زندگی سیاه پوستان آزاد و بردگان آزاد شده نیز بود.

پس از آزادی بردگان در سال 1834، فشار برای مسکن متوسط ​​افزایش یافت و بسیاری از بردگان آزاد شده به بخش‌های جدید Bo-Kaap نقل مکان کردند. آنها خانه ها را از مهاجرانی که شروع به نقل مکان به حومه جنوب شهر کرده بودند، گرفتند.

در سال 1885، Bo-Kaap شکل فعلی خود را به خود گرفت (به غیر از Schotsche Kloof Flats ساخته شده در اواخر دهه 1930 و چند مسجد جدید). زندگی اجتماعی در این منطقه پر جنب و جوش و متنوع بود. رویدادهای اجتماعی محبوب شامل ورزش، اجتماعات مذهبی، پیک نیک و گای فاکس، جشن های کریسمس و سال نو بود. اجراهای خیابانی غیررسمی توسط اعضای کلوپ های آوازخوان - که اغلب متحد باشگاه های ورزشی بودند - در جشن های سال نو رایج بود.

قبل از اواسط سال 1960، زمانی که دولت آپارتاید منطقه شش را با خاک یکسان کرد، روابط اجتماعی نزدیکی بین محله های درون شهری منطقه شش و بو-کاپ وجود داشت. در سال 1957، بخش‌های خاصی برای رنگارنگ‌ها رزرو شد، به جز منطقه Schotsche Kloof که در آن هویت جداگانه «مالایی» حفظ شد. برخی از خانواده‌های هندی و آفریقایی «غیرمالایی» و مسیحی رنگ به اجبار به مناطقی مانند گوگولتو و دشت میچل نقل مکان کردند. 

 با وجود اعتراض برخی از ساکنان، بخش‌هایی از Bo-Kaap تحت قانون مناطق گروهی به عنوان «منطقه گروه مالایی» اعلام شد.