مي‌گويند: هنر مديريت آن است که بتواند چالش‌ها را به فرصت و تهديدها را به مزيت در کمترين زمان و اندک‌ترين هزينه‌ي ممکن بدل سازد. در سفري که چندي پيش به استان خراسان جنوبي داشتم، در مسيرم، فرصتي دست داد تا به ديدن سد باستاني کُريت در ?? کيلومتري جنوب شهر طبس (به سمت ديهوک) بروم تا دريابم که چگونه ما يک فرصت و مزيت بي همتاي تاريخي و گردشگري خود را به يک چالش و وهن نظام مهندسي خود بدل ساختيم! يادداشت پيش رو، شرح اين شرمندگي است … تعريف سد کُريت را بسيار شنيده بودم. مي‌گفتند که اين سازه، شگفت‌آورترين دستاورد بشر در قرون وسطي به شمار مي‌رود و در طول ??? سال (بين قرون ?? تا بيستم ميلادي) با ارتفاع ?? متر بلندترين سد قوسي جهان محسوب مي‌شده و هم‌اکنون نيز يکي از بزرگ‌ترين شاهکارهاي صنعت مهندسي ساختمان به‌شمار مي‌رود؛ به نحوي که تاکنون ده‌ها دانشمند و مهندس عالي‌مقام را از سراسر جهان به نزد خويش خوانده تا متوجه راز و رمز ماندگاري‌اش شوند. افزون بر آن، نام سد کريت به دليل عظمت و اهميتش در سفرنامه‌هاي متعدد و کتب مربوط به آبياري در سطح بين‌المللي بارها آمده است، از جمله بايد به سفرنامه شاردن و هانري گويلو اشاره کنم. بر بنياد چنين اهميتي بود که سرانجام مسئولين سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري کشور در سال ???? اقدام به ثبت ملّي اين اثر به شماره ???? کردند تا آن را از گزند تخريب‌کنندگان کهن‌زادبوم‌هاي فخرآور ايراني نجات دهند. غافل از اين که پنج سال بعد، با ساختن يک جرثومه‌ي سيماني و بزرگ در همان محل سد قديمي، عملاً چشم‌انداز ديداري اين سد باستاني و پرشکوه ايراني براي هميشه کور شد. نام سد جديد را هم البته به احترام سد باستاني، کُريت نهادند تا لابد اندکي از احساس گناه‌شان کم شود! درست مانند سلاطيني که فرزندان‌شان را از بيم تصاحب تاج و تخت از بين مي‌برند و بعد براي کاهش احساس گناه‌ و عذاب وجدان‌شان، يک عمارت پرشکوه به يادش مي‌سازند و نامگذاري مي‌کنند!