به گزارش ایسنا به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌ فرهنگی و گردشگری، مرتضی رضوانفر ـ عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ـ در این‌باره گفت: این کتیبه سال ۱۹۱۱ میلادی در سریلانکا شناسایی شد که توسط یک دریادار مسلمان چینی به نام «جِنگ‌خه» تهیه و در معبدی بودایی نصب شده بود. او افزود: «جنگ‌خه» یکی از نامداران کشور چین است و آثاری درباره او در ایران منتشر شده است. او ناوگانی عظیم با ۲۱۷ کشتی غول‌پیکر و ۲۸ هزار ملوان داشت و چهار بار به هرمز سفر کرده بود. رضوانفر ادامه داد: کتیبه که در تاریخ ۱۴۰۹ میلادی در چین تهیه شده حاوی شُکرگزاری از بودا در متن چینی، از ویشنو در متن تامیلی و از الله در متن فارسی است و همچنین فهرستی از هدایایی بسیار گرانبها آمده که ظاهرا بعدها توسط پرتغالی‌ها به یغما رفته است. عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث‌ فرهنگی و گردشگری با اشاره به اینکه این کتیبه ارزش فراوانی برای دو کشور سریلانکا و چین دارد، اظهار کرد: چند کلمه از متن فارسی این کتیبۀ ارزشمند، حدودا ۹۰ سال پیش توسط غلام یزدانی، مدیر باستان‌شناسی دانشگاه حیدرآباد هند از روی عکس خوانده شده است و به نظر می‌رسد جا دارد توسط کارشناسان ایرانی دوباره بررسی شود. رضوانفر  گفت: علت حضور زبان فارسی در مسیر راه ابریشم دریایی از بنادر شرقی چین تا آفریقا، پذیرفتن زبان فارسی به‌عنوان زبان میانجی در این مسیر تجاری است.