کشور اوروگوئه در قاره آمریکای جنوبی

اوروگوئه

آمریکای جنوبی

جمعیت 3,300,000

Uruguay

South America

درباره کشوراوروگوئه در قاره آمریکای جنوبی

اروگوئه (به انگلیسی: Uruguay) کشور کوچکی واقع در جنوب شرقی آمریکای جنوبی است.نام رسمی اروگوئه «جمهوری خاوری اروگوئه» و یا «جمهوری شرقی اروگوئه» است. ۱٫۸ میلیون نفر از آنها در منطقه کلان‌شهری پایتخت کشور زندگی می‌کنند. زبان رسمی کشور، اسپانیایی است. اروگوئه به عنوان سکولارترین کشور آمریکای جنوبی شناخته می‌شود. یکی از دلایل آن این است که جمعیت بومی‌های آمریکای جنوبی در این منطقه کم بوده و به این خاطر مبلغان مسیحی اسپانیایی در زمان استعماری کمتر به این ناحیه اعزام می‌شدند. حدود ۸۶ درصد از مردم اروگوئه سفیدپوست هستند. بیشتر مردم این کشور از تبار اسپانیایی و ایتالیایی‌اند (یک‌چهارم جمعیت، ایتالیایی‌تبار است). این کشور تا سال ۱۸۱۱ مستعمره اسپانیا بود. اروگوئه در سال ۱۸۲۵ از امپراتوری بزریل اعلام استقلال کرد و این استقلال در سال ۱۸۲۸ به رسمیت شناخته شد. اروگوئه امروزه یک جمهوری پارلمانی است.

گالری تصاویر

اطلاعات

3300000 جمعیت
598 کد کشور
Swahili زبان اصلی
-3 منطقه زمانی
ریاست جمهوری بر پایه دموکراسیحکومت
pesoواحدپولی
راستسمت رانندگی
110ولتاژبرق
176215مساحت
UYپسوند اینترنتی

شهرهای اوروگوئه

جاذبه های گردشگری اوروگوئه

هتل های اوروگوئه

آب و هوا

این کشور به دلیل اینکه از سمت غرب با رودخانه پارانا و از سمت جنوب غربی با رود خانه ریور پلات و از سمت جنوب با اقیانوس اطلس همسایه میباشد از آب و هوای معتدلی برخوردار است و همواره در معرض باران های موسمی قرار دارد

موقعیت جغرافیایی

این کشور از سمت شمال با برزیل، از غرب با رود اروگوئه، از جنوب غربی با دهانه رودخانه پارانا (به معنی «رودخانهٔ نقره» که در زبان انگلیسی به «ریور بلات» معروف است)، از جنوب با آرژانتین و از جنوب شرقی با اقیانوس اطلس محدود می شود. این کشور، دومین کشور کوچک مستقل در آمریکای جنوبی است و فقط از سورینام بزرگتر است.

سیاست

امور سیاسی اروگوئه در چهارچوب نظام جمهوری پارلمانی است که رئیس جمهور هم نفر اول دولت و هم نفر اول کشور است و رئیس سیستم چند جزئی تقسیمات کشوری به شمار می‌آید. قوه مجریه توسط دولت اداره می‌شود. قوهٔ مقننه هم به دولت و هم به دو بخش مجمع قانونگذاری اروگوئه واگذار شده‌است. قوهٔ قضاییه مستقل از قوهٔ مجریه و مقننه‌است. در طول تاریخ اروگوئه، اغلب گروههای ملی و کلورادو به تناوب قدرت را در اختیار داشته‌اند. هرچند در انتخابات سال ۲۰۰۴، حزب ترقی خواه – نیوا مایوریا، از ائتلاف سوسیالیست‌ها، توپاماروهای پیشین (سازمان چیگرای اروگوئه)، کمونیست‌ها و سوسیال – دمکرات‌ها در میان سایر رقبا به قدرت رسیدند و اکثریت کرسی‌های دو بخش پارلمان را بدست آوردند و از طرفی رئیس جمهور، تاباره و ارکوئز روساس با قاطعیت در انتخابات پیروز شد. رقابت اصلی سیاسی در اروگوئه بین سه حزب عمده فرنته آمپلیو (حزب حاکم و با گرایش چپ) و دو حزب سنتی راستگرای کلرادو و ناسیونال است. روسای جمهور قبلی و فعلی این کشور هر دو از حزب فرنته آمپلیو هستند. انتخابات ریاست جمهوری اروگوئه در ۲۹ نوامبر (۸آذرماه ۸۸) با پیروزی خوزه موخیکا نامزد حزب چپگرای فرنته امپلیو پایان یافت. در این انتخابات دانیل آستوری بعنوان معاون رئیس جمهور و رئیس مجلس سنا برگزیده شد و حزب فرنته آمپلیو (جبهه گسترده) اکثریت را در مجلس نمایندگان و سنا بدست آورد.

تاریخ

اوروگوئه نخستین بار در قرن هفدهم میلادی توسط پرتغالی‌ها کشف شد و شهر کولونیا در سال ۱۶۸۰ توسط آنان بنیان نهاده شد. در سالهای بعدی پای اسپانیایی‌ها نیز به این کشور باز شد. اسپانیایی‌ها در اوایل سده ۱۸ شهر مونته‌ویدئو را تأسیس کردند. در سده‌های ۱۷ و ۱۸ میلادی جنگ‌هایی بر سر مالکیت اوروگوئه بین اسپانیا و پرتغال در گرفت که منجر به پیروزی اسپانیا شد. در سال ۱۸۲۰، برزیل این سرزمین را اشغال کرد و به صورت یکی از ایالات خود در آورد تا اینکه در بین سالهای ۱۸۲۵ تا ۱۸۲۸ انقلاب عمومی آغاز شد. در تاریخ بیست و پنجم اوت ۱۸۲۵، فردی به نام خوان آنتونیو لاوالیا خیزش مردم را برای استقلال کشور رهبری کرد که به استقلال کامل در سال ۱۸۲۸ از برزیل انجامید. اروگوئه مراحل پیشرفت را در ابعاد اقتصادی، سیاسی و فرهنگی عمدتادر ابتدای قرن بیستم شروع کرد به طوریکه تا دهه پنجاه این سده به سوئیس آمریکای لاتین معروف بود.اما همزمان با تحولات در کشورهای دیگر منطقه و کودتاهای نظامیان، در این کشور کوچک نیز حکومت نظامیان بین سال‌های ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۵ باعث شد که روند دموکراسی که بصورتی نهادینه درآمده بود، قطع شود. اما مجددا از سال ۱۹۸۵ دولتهای دموکراتیک برسرکار آمده‌اند.

دین و مذهب

مسیحیان با59.7 درصد بیشترین جمعیت را در این کشور دارا هستند و پس از آن یهودیان با3 درصد در رتبه بعدی قرار دارند و بقیه لاییک(بی دین)هستند

تقصیمات کشوری

مساحت ها برحسب (کیلومتر مربع میباشد) استان آرتیگاس مرکز آرتیگاس مساحت۱۱٬۹۲۸ جمعیت۷۸٬۰۱۹ استان کانلونس مرکز کانلونس مساحت ۴٬۵۳۶ جمعیت۴۸۵٬۲۴۰ استان سرو لارگو مرکز ملو مساحت۱۳٬۶۴۸ جمعیت۸۶٬۵۶۴ استان کولونیا مرکز دل‌ساکرامنتو مساحت۶٬۱۰۶ جمعیت۱۱۹٬۲۶۶ استان دورازنومرکز دورازنو مساحت۱۱٬۶۴۳ جمعیت۵۸٬۸۵۹ استان فلورس مرکزترینیداد مساحت ۵٬۱۴۴ جمعیت۲۵٬۱۰۴ استان فلوریدا مرکز فلوریدا مساحت۱۰٬۴۱۷ جمعیت ۶۸٬۱۸۱ استان لاوایخا مرکز میناس مساحت ۱۰٬۰۱۶ جمعیت ۶۰٬۹۲۵ استان مالدونادو مرکز مالدونادو مساحت ۴٬۷۹۳ جمعیت ۱۴۰٬۱۹۲ استان مونته‌ویدئو مرکز مونته‌ویدئو مساحت ۵۳۰ جمعیت۱٬۳۲۵٬۹۶۸ استان پایساندو مرکز پایساندو مساحت۱۳٬۹۲۲ چمعیت۱۱۳٬۲۴۴ استان ریو نگرو مرکز فرای بنتوس مساحت۹٬۲۸۲ جمعیت۵۳٬۹۸۹ استان ریورا مرکز ریورا مساحت۹٬۳۷۰ جمعیت ۱۰۴٬۹۲۱ استان روچا مرکز روچا مساحت ۱۰٬۵۵۱ جمعیت ۶۹٬۹۳۷ استان سالتو مرکز سالتو مساحت ۱۴٬۱۶۳ جمعیت ۱۲۳٬۱۲۰ استان سان خوزه مرکز دمایو مساحت۴٬۹۹۲ جمعیت ۱۰۳٬۱۰۴ استان سوریانو مرکز مرسدس مساحت ۹٬۰۰۸ جمعیت ۸۴٬۵۶۳ استان تاکوآرمبو مرکز تاکوآرمبو مساحت ۱۵٬۴۳۸ جمعیت ۹۰٬۴۸۹ استان ترینتا ای ترس مرکز ترینتا ای ترس مساحت ۹٬۵۲۹ جمعیت۴۹٫۳۱۸ جمع مساخت۱۷۵٬۰۱۶ جمعیت ۳٬۲۴۱٬۰۰۳

اقتصاد

اقتصاد این کشور بر مبنای بخش صادرات کشاورزی و نیروی کار آموزش دیده . سطح بالای اجتماعی و بخش صنعتی توسعه یافته قرار دارد. بخش کشاورزی و دامداری و ماهیگیری مهمترین بخش های اقتصادی در این کشور به شمار میروند. بیش از15% از سهم تولید ناخالص داخلی به بخش کشاورزی و دامداری(بر پایه گاو و گوسفند) قرار دارد برنج و گندم و جو و حبوبات و توتون و تنباکو و انواع میوه از فرآورده های کشاورزی این کشور میباشد در سالهای1999تا2001 بعلت کاهش تقاضا از سوی کشور های همسایه اقتصاد این کشور نزول کرد و صدمات زیادی را متقبل شدند. درحالی که به نظر میرسید روندی رو به رشد دارند نزول اقصادی آسیب های زیادی به مردم این کشور وارد کرد. نرخ بی کاری 20% افزایش یافت و میزان دستمزد پایین آمد ارزش پول این کشور کاهش یافت و درصد فقر به 10% رسید. این شرایط ناگوار اقصادی نقش مهمی در تغییر نگرش مردم در قبال سیاست های اقتصادی بازار آزاد که توسط مدیران پیشین وضع شده بود داشت. و منجر به پذیرش طرح های خصوصی سازی و شرکت ملی نفت(در سال2003)و شرکت ملی آب(در سال2004 در میان مردم گردید.

ارتش و نظام

ارتش اروگوئه 15 هزار نفری است و سربازی در این کشور اجباری نیست. به دلیل نظام قانون مند این کشور میزان تخلف بسیار پایین است و پلیس و نظام در این کشور در حد اقل میزان قرار دارد

قوم و نژاد

بیشتر مردم این کشور از تبار اسپانیایی و ایتالیایی هستند 85/8 درصد سفید پوست 5/4 درصد دورگه سفید و سیاه 2/7 درصد سیاه پوست 2/6 درصد دو رگه سرخ و سفید 2/00 درصد سرخ پوست 0/8 درصد سه نژاده 0/5 درصد زرد پوست در این کشور زندگی میکنند

گردشگری و سفر

به دلیل روابط حسنه ایکه بین این کشور و آرژانتین برزیل برقرار است مردم این کشور عمدتآ به آرژانتین و برزیل سفر میکنند و روادید برای مردم این کشور در کشورهای آرژانتین و برزیل وجود ندارد

تحصیلات

به دلیل نظام قانون مند آموزشی قوی در این کشور درصد بی سوادی صفر میباشد و همه اقشار جامعه از آموزش رایگان بهره مند هستند به همین دلیل اروگوئه در بین کشورهای آمریکای لاتین تنها کشوری است که به دانش آموزان خود لپ تاپ هدیه میدهد لازم به ذکر است که بودجه آموزشی در این کشور بیست برابر بودجه نظامی است

گردشگری و توریست

اروگوئه دارای تمیزترین سواحل آمریکای جنوبی است که به بهترین شکل از آن ها محافظت شده است. این سواحل رایگان بوده و همه مردم می توانند از آن ها استفاده کنند. اگر به دنبال آرامش هستید می توانید به منطقه کابو پولونیو بروید. این مکان عمدا فاقد برق است. اگر به دنبال هیجان و سرگرمی هستید می توانید به " شهر پونتا دل استه " بروید. این کشور از سال2010در تلاش است تا اینترنت وای فای را در کل کشور به صورت رایگان در اختیار عموم قرار دهد خارجی ها برای اجاره یا خرید خانه در اروگوئه هیچگونه مشکلی ندارند و از تمام حقوق یک شهروند اروگوئه ای بهره مند هستند. همه موزه ها و سواحل و پارکها و کتابخانه ها برای بازدید عموم رایگان است

فرهنگ

به دلیل داشتن نظام قانون مند آموزشی و نظام قانونمند سیاسی و همچنین به دلیل وجود تنوع غذایی بالا و همینطور وجود خدماتزشکی پیشرفته و رایگان این کشور از سطح فرهنگ بالایی برخوردار است عدم سانسور در این کشور موجب شده است تا اطلاعات مردم در هر زمینه ای بالا برود که اینامر موجب رشد فرهنگی در بین عوام شده است