ورود عضویت
دهه

کشور چین را بهتر بشناسید

در شرق قاره آسیاکشوری به نام واقع شده است. که پرجمعیت‌ترین کشور دنیا با بیش از۱٬۳ میلیارد نفر محسوب می شودکه توسط حزب کمونیست چین در قالب نظام تک‌حزبی اداره می‌شود. حکومت این حزب بر ۲۲ استان، ۵ منطقهٔ خودمختار، ۴ شهر با مدیریت مستقیم (پکن، تیانجین، شانگهای و چونگ‌کینگ) و ۲ منطقهٔ اداری ویژهٔ بسیار خودمختارِ هنگ کنگ و ماکائو مید باشد. پایتخت کشور پکن است. جمهوری چین سومین یا چهارمین کشور از نظر وسیع بودن در دنیا با حدود ۹٫۶ میلیون کیلومتر مربع بوده و دومین کشور بزرگ دنیا از نظر وسعت خاکی (بدون احتساب آب‌های داخلی) است. چین به دلیل استپ‌های جنگلی و بیابان‌هایی چون گبی و تکله‌مکان در ناحیهٔ خشک شمالی نزدیک به مغولستان و سیبری ِ روسیه گرفته تا جنگل‌های زیرگرمسیری در سرزمین‌های مرطوب جنوبی نزدیک به ویتنام، لائوس و برمه ، از چشم‌انداز طبیعی متنوعی برخوردار است . مناطق غربی کشور ناهموار بوده و رشته‌کوه‌های هیمالیا و تیان شان مرز طبیعی آن را با هند و آسیای میانه ترسیم می‌کنند. در مقابل، نواحی شرقی این کشور کم‌ارتفاع است و با ساحلی به طول ۱۴٫۵۰۰ کیلومتر در جنوب شرقی با دریای جنوب چین و در شرق با دریای شرق چین همسایه‌است که در سوی دیگرش تایوان، کره و ژاپن قرار گرفته‌اند. تمدن چین را اینگونه تعریف میکنند : تمدن چین باستان یکی از کهن‌ترین تمدن‌های تاریخ که در سواحل حاصل‌خیز رود زرد که در دشت شمال چین جاری‌ست شکوفا شد.نظام سیاسی چین بیش از ۶ هزار سال مبتنی بر سلطنت مطلقهٔ موروثی بود. نخستین دودمان پادشاهی این کشور دودمان شیا در حدود ۲ هزار سال قبل بود. اما نخستین حکومتی که چین را متحد کرد دودمان چه‌این در سده 21 پیش از میلاد بود. آخرین دودمان پادشاهی این کشور هم چینگ بود که در ۱۹۱۱ با تشکیل جمهوری چین به رهبری کومینتانگ حزب ملی چین، نابود شد. چین در نیمهٔ اول سدهٔ بیستم میلادی در دریایی از اختلافات و جنگ‌های داخلی غوطه‌ور بود که کشور را به دو اردوگاه سیاسی عمده تقسیم کرده بود؛ کومینتانگ و حزب کمونیست چین. مخاصمات اصلی در ۱۹۴۹ با پیروزی کمونیست‌ها در جنگ داخلی و تأسیس جمهوری مردمی چین در سرزمین اصلی پایان یافت. جمهوری چین به رهبری کومین‌تانگ پایتخت خود را به تایپه در تایوان منتقل کرد و حکومت آن امروزه به تایوان، کینمن، ماتسو و چند جزیره دوردست دیگر محدود شده‌است. از آن هنگام جمهوری مردمی چین و جمهوری چین درگیر اختلافات سیاسی شدیدی با یکدیگر در مورد حق حاکمیت و وضعیت سیاسی تایوان بوده‌اند. برای زندگی، کار و تحصیل در کشور چین باید زبان چینی را یاد بگیرید. در شهر‌های پیشرفته و بزرگ می‌توانید با دانستن زبان انگلیسی زندگی کنید. ولی در شهرهای کوچک، بسیاری از مردم عادی، رانندگان وسایل نقلیه و مغازه‌دارها زبان انگلیسی بلد نیستند. در کشور چین ۲۲۹ زبان محلی وجود دارد. ولی زبان اصلی آن‌ها ماندارین است. باوجوداینکه اقتصاد کشور چین در قرن ۲۱ رشد چشم‌گیری داشته است، همچنان شهرهایی مثل پکن و شانگهای از شهرهای گران‌قیمت برای زندگی هستند. هزینه زندگی در شانگهای برای یک ماه حدود ۱۴۰۰ دلار و در پکن حدود ۱۲۵۰ دلار تخمین‌زده‌ شده است. این شهرها به دلیل فضای بین‌المللی بیشتری که نسبت به سایر شهرهای کشور چین‌ دارند، برای زندگی افراد خارجی مناسب‌تر هستند. البته اگر هزینه سنگین زندگی در این شهرها را در نظر نگیریم! اما شهرهای نیز وجود دارند علاوه‌بر اینکه هزینه زندگی ارزان‌تری دارند، از کیفیت زندگی بالایی نیز برخوردار هستند. کشور چین یکی از مقاصد غنی برای سرمایه گذاری می باشد. افرادی که قصد سرمایه گذاری و کار در کشور چین را دارند باید قبل از اقدام برای این کار تمامی شرایط و هزینه های آن را فراهم کنند. همانطور که با افزایش قابل توجه درآمدها، طبقه متوسط چین قدرت خرید بیشتری پیدا کرده، خرید در این کشور به یک سرگرمی تبدیل شده است. طیف گسترده‌ای از کالاها با هر میزان بودجه‌ای در دسترس قرار دارد. انتظار نداشته باشید که قیمت همه اجناس در چین ارزان باشد. قیمت کالاهای وارداتی که مارک‌های معتبری دارند، از قبیل تجهیزات کمپینگ، کوهنوردی، تلفن همراه و وسایل الکترونیکی، وسایل آرایشی، محصولات مراقبت شخصی، لباس ورزشی، پنیر، شکلات، قهوه و شیر خشک معمولا از قیمت اصلی آن‌ها بیشتر است. بسیاری از گردشگران چینی بعضی از اجناس خود را از هنگ کنگ می‌خرند.

تصاویر کشور چین

نرخ ارز ( پنج شنبه 6 اردیبهشت 1403 ) - 16:59
قیمت دلار در تهران 647,000 ریال (0.00%)
قیمت یورو در تهران 680,280 ریال (-0.31%)
قیمت پوند در تهران 793,090 ریال (-0.34%)
قیمت درهم در تهران 174,040 ریال (-0.05%)
قیمت لیر در تهران 19,650 ریال (-0.51%)

آب و هوا در چین

بیشتر نقاط چین فصل‌های خشک و فصل‌های مرطوب همراه با باران موسمی با شرایط آب‌وهوایی غالب را دارد.که اختلاف دمای قابل توجه بین تابستان و زمستان را در پی دارد. آب‌وهوای کشور چین از سرمای شدید در زمستان تا گرمای غیرقابل تحمل در تابستان متغیر است. آب‌وهوای چین، تحت سلطه فصول خشک و باران‌های موسمی و مرطوب است که تفاوت‌ دمای زیادی را در زمستان و تابستان ایجاد می‌کنند. در زمستان، بادهای شمالی سرد و خشک و در تابستان، بادهای جنوبی گرم و مرطوب می‌وزند. در زمستان بادهای شمالی سرد و خشک می‌وزد و بادهای جنوبی از سواحل دریا در نقاط جنوبی تر گرم و مرطوب است. طوفان‌های موسمی (در حدود 5مورد در سال) در امتداد سواحل جنوبی و شرقی، سیل‌های مخرب، سونامی، زلزله، رانش زمین و خشکسالی از بلایای طبیعی منطقه چین هستند. گسترش بیابان‌ها به ویژه بیابان گبی یک معضل زیست‌محیطی مهم در چین است آب‌وهوا در مناطق مختلف به دلیل توپوگرافی گسترده و پیچیده کشور چین متفاوت است. به‌عنوان‌ مثال، زمستان شهرهای شمالی کشور چین مثل پکن بسیار سرد است و دما به ۲۰- حتی ۴۰- درجه سانتی‌گراد نیز ممکن است برسد. دما در تابستان به ۳۸+ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. زمستان شهرهای ووهان، چونگ‌کینگ و نانجینگ بسیار سرد و نزدیک به یخبندان است و رطوبت در همه فصل‌ها در این شهرها وجود دارد. شهر گوانژو، زمستان‌های کوتاهی دارد و در تابستان دما تا ۳۸ درجه سانتی‌گراد افزایش می‌یابد. شهر تورفان گرم‌ترین شهر چین شناخته شده است. دما در تابستان‌ها از ۴۰+ درجه تجاوز می‌کند. درحالی‌که زمستان‌ها دما تا ۱۰- درجه افت می‌کند.


موقعیت جغرافیایی در چین

چین کشوری وسیع و پیشرفته دارای ۲۳ استان است. جمهوری خلق‌چین، کشوری در شرق آسیا است. پایتخت آن شهر پکن است.این کشور دارای ۵ منطقه مستقل، ۴ اداره شهرداری و ۲ منطقه اداری است. پکن، شانگهای و تیانجین پرجمعیت‌ترین شهرهای این کشور هستند. طولانیترین خط مرزی چین به دلیل داشتن ۲۲٫۱۱۷ کیلومتر مربع مرز زمینی در میان تمام کشورهای دنیا می باشد. این کشور از شرق و جنوب با دریای چین شرقی، خلیج کره، دریای زرد، و دیگر آبهای آزاد احاطه شده‌است و با ۱۴ کشور هم‌مرز است. چین در عرض جغرافیایی ۱۸ تا ۵۴ درجه شمالی و طول ۷۳ تا ۱۳۵ درجه شرقی قرار دارد و چشم‌اندازهای طبیعی آن بسیار متنوع است. در شرق چین در کرانه‌های رود زرد و دریای چین شرقی دشت‌های آبرفتی پهناور و حاصلخیزی با تراکم جمعیتی بسیار بالا قرار گرفته‌اند. در بخش‌های شمالی در مرز فلات مغولستان داخلی علفزارهای وسیع مشاهده می‌شود و صحراهای خشک و سرد تکله‌مکان و گبی در فلات مرتفع مغولستان جای گرفته‌اند. تپه‌ها و رشته‌کوه‌های کم‌ارتفاع بیشتر نواحی جنوب چین را دربرگرفته‌اند و شرق میانی چین میزبان دلتای دو رودخانه اصلی این کشور یعنی رود زرد و یانگ‌تسه است. بخش غربی این سرزمین پوشیده از کوه‌های بسیار مرتفع از جمله هیمالیاست. مرتفع‌ترین نقطه دنیا یعنی قله اورست به ارتفاع ۸۸۴۸ متر مرز چین و نپال است و پست‌ترین نقطه چین که سومین نقطه پست دنیاست در بستر دریاچهٔ خشک آدینگ در فرونشست تورپان ۱۵۴ متر پایینتر از سطح دریاهای آزاد است. فصل‌های خشک و فصل‌های مرطوب همراه با باران موسمی شرایط آب‌وهوایی غالب در بیشتر نقاط چین است که اختلاف دمای قابل توجه بین تابستان و زمستان را در پی دارد. در زمستان بادهای شمالی سرد و خشک می‌وزد و بادهای جنوبی از سواحل دریا در نقاط جنوبیتر گرم و مرطوب است. طوفان‌های موسمی (در حدود ۵ مورد در سال) در امتداد سواحل جنوبی و شرقی، سیل‌های مخرب، سونامی، زلزله، رانش زمین و خشکسالی از بلایای طبیعی منطقه چین هستند. گسترش بیابان‌ها به ویژه بیابان گبی یک معضل زیست‌محیطی مهم در چین است. هرچند درختکاری در مرزهای بیابان از دهه ۱۹۷۰ به بعد تعداد طوفان‌های شن را کاهش داده اما خشکسالی مستمر و شیوه نامناسب کشاورزی موجب طوفان‌های شنی شده که بهار هر سال شمال چین را درمی‌نوردد و حتی به کره و ژاپن هم می‌رسد. دیده‌بان محیط زیست چین در سال ۲۰۰۷ اعلام کرده که هر سال چهار هزار کیلومتر مربع به بیابان‌های این کشور افزوده می‌شود. آب شدن یخچال‌های هیمالیا هم نگرانی دیگری است که می‌تواند بحران کمبود آب را برای صدها میلیون نفر به همراه بیاورد.

پرچم چین

سیاست در چین

جمهوری خلق چین را مدافع کمونیسم مینامند چون یکی از معدود دولت‌های سوسیالیستی دنیاست که آشکارا به این فعالیت می پردازد . این دولت زیر نظر حزب کمونیست چین و بر مبنای قانون اساسی چین اداره می‌شود که در سال ۱۹۸۲ تصویب شده‌است. حکومت چین در بسیاری از زمینه‌های اجتماعی از جمله آزادی رسانه، دسترسی به اینترنت، آزادی تجمع، حقوق باروری، آزادی تأسیس سازمان‌های اجتماعی و آزادی ادیان محدودیت‌هایی برقرار کرده مورد انتقاد قرار گرفته‌است. رهبران چین نظام سیاسی، ایدئولوژیک و اقتصادی کشور خود را به ترتیب با اصطلاحات «استبداد دمکراتیک مردمی»، «سوسیالیسم با ویژگی‌های چینی» و «اقتصاد سوسیالیستی بازار» توصیف می‌کنند. نظام سیاسی با دیگر نظام موجود در دنبا متفاوت تر می باشد چون چین از طریق دمکراسی نمایندگی و انتخابات برگزیده می‌شود اما نظام های دیگر کشورهای غربی اینگونه نیست . سیستم انتخاباتی چینی‌ها به صورت سلسله‌مراتبی بوده که اعضای کنگره‌های محلی خلق با رأی مستقیم تمام مردم انتخاب می‌شوند اما اعضای کنگره‌های رده بالاتر فقط با رأی اعضای کنگره رده پائین خود انتخاب می‌شوند. نظام سیاسی چین به مقدار قابل توجهی مرکززدا است یعنی مقامات استانی و شهرستانی از خودمختاری قابل توجهی برخوردارند. به جز حزب کمونیست، حزب‌های دیگری هم در این کشور وجود دارند که در کنگره ملی خلق و کنفرانس مشورتی سیاسی خلق نیز حضور دارند اما اکثریت قریب به اتفاق نمایندگان از حزب کمونیست چین انتخاب می‌شوند و اپوزیسیون واقعی در مقابل آن وجود ندارد. با این وجود حمایت مردمی از حکومت رضایت عمومی از شیوه مدیریت کشور بالاست و بر اساس یک تحقیق در سال ۲۰۱۱ حدود ۸۰ تا ۹۵ درصد مردم از حکومت مرکزی خود رضایت دارند. با اینکه در عمل دبیرکل حزب کمونیست رهبر واقعی کشور و مهمترین تصمیمات نیز در کمیته دائمی پُلیتبورو حزب کمونیست گرفته ولی رئیس جمهور مقام ریاست کشور و نخست‌وزیر نیز رئیس حکومت و هیئت دولت را رهبری می‌کند که از وزیران و پنج معاون نخست‌وزیر تشکیل می‌شود. رئیس‌جمهور چین در سال ۲۰۱۴ شی جینپینگ است که مقام دبیرکل حزب کمونیست و رئیس کمیسیون مرکزی نظامی را هم بر عهده دارد و در نتیجه رهبر اصلی چین است. نخست‌وزیرآن لی که‌کیانگ نیز از اعضای ارشد کمیته دائمی پلیتبورو است. از نظر قانونی مجلس ملی نمایندگان خلق عالی‌ترین نهاد قانون‌گذاری کشور است. این مجلس با ۲۹۸۷ نماینده بزرگترین پارلمان دنیاست. اعضای آن برای یک دوره پنج ساله انتخاب شده و یک اجلاس سالانه را به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز برگزار می‌کنند اما در عمل این مجلس فاقد قدرت تصمیم‌گیری واقعی است و ماشین امضای تصمیماتی است که قبلاً در نهادهای اجرایی دولت و حزب کمونیست گرفته شده. با این حال از دهه ۱۹۹۰ به بعد این مجلس به عنوان جایی برای میانجی‌گری و حل و فصل اختلافات جناح‌های مختلف حزب کمونیست و دولت مطرح شده‌است.

تاریخ در چین

خلق چین از جمله کشور هایی در دنیا است که از ابتدا تا کنون شاهد جنگهای قومی و ایالتی های بسیار بوده و روایت ها نیز بسیار می باشد .ما شما را با خلاصه ای از این تاریخ آشنا می نماییم : یافته‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد که انسان سان های نخستین از 2٫24 میلیون تا 250هزار سال پیش در چین سکونت داشتند. در غاری نزدیک پکن فسیل‌هایی از انسان‌ساها مربوط به 680 تا 480 هزار سال پیش کشف شده‌است. دودمان شانگ نخستین دودمان پادشاهی چین است که وجود آن از نظر تاریخ امروزی ثابت شده‌است. شانگ بین قرن هفدهم تا یازدهم پیش از میلاد بر دشت‌های کنارهٔ رود زرد در شرق چین حکومت می‌کرد. متن‌های نوشته شده بر روی استخوان که مربوط به 1200پیش از میلاد است قدیمیترین نمونه خط چینی را نشان می‌دهد که نیای مستقیم حروف چینی امروزی است. پس از شانگ دودمان جو به قدرت رسید که بین قرن یازدهم تا پنجم قبل از میلاد حکومت می‌کرد. در این دوران قدرت حکومت مرکزی رفته‌رفته توسط جنگ سالاران زمین‌دار کاهش یافت و با ضعف حکومت جو دوران جنگ‌های داخلی سیصد ساله فرارسید. بین قرن پنجم تا سوم پیش از میلاد حکومت‌های مستقل متعددی در نقاط مختلف چین سربرآورده و با یکدیگر وارد جنگ شدند. در این دوران هفت حکومت قدرتمند در نقاط مختلف چین وجود داشت که هر یک شاه، وزیران و ارتش خود را داشتند. دوران جنگ داخلی در سال 221پیش از میلاد به پایان رسید. دودمان چین در این سال شش پادشاهی دیگر را شکست داده و نخستین دولت متحد چینی را پایه گذاشت. چین شی هوانگ امپراتور این حکومت خود را «نخستین امپراتور» نامید و اصلاحاتی را در سراسر چین به عمل آورد. او زبان چینی، واحدهای اندازه‌گیری، طول چرخ‌های ارابه‌ها، و واحد پول را در سراسر کشور همسان کرد و ساخت دیوار بزرگ چین را آغاز کرد. اما قانون‌گرایی افراطی و حکومت استبدادی او موجب شد تا شورش‌های گسترده‌ای علیه آن صورت گرفته و حکومت چین شی هوانگ تی با مرگ او از هم بپاشد. با اینکه حکومت این امپراتور تنها 15 سال طول کشید اما نام سرزمین چین از نام این دودمان گرفته شده‌است. سون یات سن «پدر چین مدرن» سیاست‌مدار و رهبرانقلابی چین در براندازی دودمان چینگ در انقلاب سال 1911بود. در اوایل سال 1911نیروهای انقلابی به رهبری سون یات سن بر امپراتوری منچو پیروز شدند. وقتی جمهوری چین در سال 1912تأسیس شد سون یات سن اولین رئیس جمهور چین شد. او کومینتانگ (حزب ملی) را تأسیس کرد و تا سال 1921رهبر این حزب بود. سون یات سن در سال 1921در گذشت. در سال 1915ریاست‌جمهوری به یوان شیکای از فرماندهان سابق ارتش چینگ رسید. وی خود را امپراتور چین خواند اما با طغیان عمومی و مخالفت ارتش خودش روبرو شد. شیکای خیلی زود ناچار به استعفا شده و نظام جمهوری دوباره برقرار شد. با مرگ شیکای در سال 1916وضعیت کشور بسیار به‌هم‌ریخته بود. دولت مستقر در پکن از نظٰر بین‌المللی دولت چین محسوب می‌شد اما تقریباً هیچ‌کاره بود و بیشتر کشور تحت حکومت جنگ‌سالاران مختلف بود. در اواخر دهه 1920 کومین‌تانگ به رهبری چیانگ کای شک با تلفیقی از عملیات‌های نظامی و مانورهای سیاسی زیرکانه کشور را دوباره متحد کرده و تحت تسلط خود درآورد. کومین‌تانگ پایتخت کشور را به نانجینگ منتقل کرده و اعلام «قیمومیت سیاسی» کرد. این اصطلاح به یک دوره انتقالی برای توسعه سیاسی گفته می‌شد که در برنامهٔ سون یات سن برای تبدیل چین به یک دولت دمکراتیک مدرن مطرح شده بود. حزب کمونیست چین در سال 1921 میلادی تأسیس شده و از سال 1927با حکومت کومین‌تانگ درگیر بود. هرچند اختلافات داخلی کار چیانگ کای شک را برای نبرد با کمونیست‌ها سخت می‌کرد اما جنگ در ابتدا به سود کومین‌تانگ پیش می‌رفت تا اینکه در سال 1936 ژاپن به چین حمله‌ور شد. در جنگ دوم چین و ژاپن (45-1937) که بخشی از جنگ جهانی دوم بود، یک ائتلاف اجباری بین کومین‌تانگ و حزب کمونیست برای مقابله ژاپن شکل گرفت. در طول این جنگ حدود 20 میلیون چینی کشته شده و موارد متعددی از جنایات وحشیانه جنگی از سوی سربازان ژاپنی مشاهده شد. تنها در جریان اشغال شهر نانجینگ حدود 200 هزار چینی قتل‌عام شدند. در سال 1945 ژاپنی‌ها مجبور به تسلیم بدون قید و شرط در مقابل چین شدند و خاک این کشور را ترک کرده و تایوان را نیز به جمهوری چین پس دادند. چین فاتح جنگ شده اما بر اثر جنگ ویران شده بود. بی‌اعتمادی کمونیست‌ها و ملی‌گراها به یکدیگر موجب شد تا خیلی زود جنگ داخلی از سر گرفته شود. حزب کمونیست در سال 1949با پیروزی در چندین نبرد مهم بر بیشتر سرزمین اصلی چین مسلط شده و کومین‌تانگ مجبور شد به تایوان و جزایر اطراف بگریزد. مائو تسه تونگ رهبر حزب کمونیست در اول اکتبر 1949 تأسیس جمهوری خلق چین را اعلام کرد. یک سال بعد ارتش آزادیبخش خلق موفق شد هاینان را نیز از چنگ نیروهای جمهوری چین به در آورده و تبت را نیز به اشغال خود درآورد، البته بقایای نیروهای ملی‌گرا تا اواخر دهه 1950 در مناطق غربی چین به مقاومت خود ادامه می‌دادند.


دین و مذهب در چین

خلق چین از جمله کشوری هایی است که در طول تاریخ تحت تأثیر مذاهب و مکاتب فکری مختلفی پذیرفته است اما با این همه متنوع بودن به طور تاریخی سه مکتب اصلی این کشور کنفوسیوس‌گرایی، بودایی، و تائویی بوده‌اند که هر یک تاثیر به‌سزایی در شکل‌گیری فرهنگ چینی گذاشته‌اند. در سنت‌های مذهبی و بومی عناصری از هر سه آنها دیده می‌شود. گروهی از کارشناسان تحقیقی در سال 2008 در روستاهای 6 استان مختلف انجام دادنداینگونه می باشد که : «بیش از دوسوم کل افرادی که خود را مذهبی می‌دانستند یعنی 31درصد کل افراد، نمی‌توانستند مشخص کنند که پیرو چه مذهبی هستند... آنها معتقد بودند که نیروهای فراطبیعی بر سرنوشت انسان تسلط داشته یا بسیار تاثیرگذارند و باور داشتند که سرنوشت آنها با پیشکش قربانی به خدایان یا ارواح نیاکان قابل تغییر است. این نوع باورها و سنت‌ها ریشه عمیقی در فرهنگ سنتی چینی و عرف جوامع محلی داشتند» تحقیقات مختلف در مورد اینکه چه میزان از چینی‌ها مذهبی هستند، نتایج متفاوتی داشته‌است. یک تحقیق در سال 2007به این نتیجه رسیده که تنها 31 % چینی‌های بالای 16سال به مذهب اعتقاد دارند اما تحقیق دیگری در سال ۲۰۰۶ میزان لامذهبی در چینی‌ها را 46%برآورد کرده‌ است. نظرسنجی دیگری از گروه تحقیقاتی هوریزون در سال 2007نشان داد که 11تا 16 % چینی‌ها خود را بودایی، 3تا 4 % مسیحی و 1% مسلمان معرفی می‌کنند.

تقسیمات کشوری در چین

کشور چین ، پرجمعیت ترین کشور جهان می باشد . از نظر تراکم جمعیت این کشور با ۱۴۰ در هر کیلومتر مربع در ردیف هجدهم کشورهای دنیا قرار گرفته است . لازم به ذکر است که هنگ کنگ و ماکائو نیز بخشی از سرزمین اصلی چین به شمار می روند و دولت چین با کنترل امور سیاسی و دفاعی این دو منطقه و مداخلاتی که در برخی از امور اداری دارد ، امیتاز خودمختاری را به آنها اعطا کرده است . شهر پکن، پایتخت این کشور و دو شهر شانگهای و گوانگ ژو ، از بزرگترین شهرهای این کشور به حساب می آیند . کشور جمهوری خلق چین از 22 استان به نامهای : علاوه بر آن چین، مدعی مالکیت تایوان به عنوان یکی از استانهای خود است. آن‌هوئی،جیانگ‌سو،جیانگ‌کسی،جی‌لین،چینگهای،ژجیانگ،سیچوآن،شاآنکسی،شاندونگ،شانکسی،فوجی‌آن،گانسو،گوانگ‌دونگ،گوئیژو،لیائونینگ، هاینا،هن، هوبئی،هون‌آن،هه‌ایلونگ‌جیانگ،هه‌بی،یون‌نان را تشکیل می دهند . علاوه بر آن چین، مدعی مالکیت تایوان به عنوان یکی از استانهای خود است. -منطقه خودمختار گوانگشی مغولستان داخلی تبت سین‌کیانگ نینگچیا -منطقه اداری ویژه هنگ کنگ ماکائو -فرمانداری پکن چونگ‌کینگ شانگهای تیانجین

اقتصاد در چین

چین توانسته در سال 2013 کشورش را در مقام دومین اقتصاد بزرگ دنیا پس از ایالات متحده قرار دهد. هدف این کشور برای این اینگونه بوده است که تولید ناخالص داخلی این کشور در این سال حدود 9٫469 تریلیون دلار بر اساس ارزش اسمی دلار و 16٫149 تریلیون بر اساس قدرت برابری خرید بوده‌استرو نیز سرانه تولید این کشور در همین سال 11.186 دلار بر مبنای قدرت برابری خرید و 6٬959 دلار بر اساس ارزش اسمی بوده‌است که در هر دو حالت چین پس از حدود 90 کشور (از 183 کشوری که در فهرست صندوق بین‌المللی پول قرار دارند) قرار می‌گیرد. سبک اقتصاد در شوروی به گونه ای بود که جمهوری خلق چین از زمان بنیانگذاری در سال 1949تا سال 1978را ترغیب به استفاده از این اقتصاد را نمود. پس از مرگ مائو در 1976و پایان انقلاب فرهنگی، دنگ شیائوپنگ و نسل جدید رهبران چین شروع به اصلاحات اقتصادی کرده و اقتصاد چین را به سوی نظام بازار سوق دادند. در این دوران اشتراکی‌سازی در بخش کشاورزی متوقف شده و مزارع خصوصی شدند. تجارت خارجی مورد توجه قرار گرفت. ساختار بنگاه‌های ناکارآمد دولتی تغییر اساسی پیدا کرده و بنگاه‌های زیانده تعطیل شدند که این به بیکاری گسترده‌ای منجر شد. اقتصاد چین امروزی یک اقتصاد بازار بر مبنای مالکیت خصوصی است. دولت هنوز بر بخش‌های استراتژیک زیربنایی اقتصاد همچون تولید انرژی و صنایع سنگین مسلط است اما سرمایه‌گذاری خصوصی به سرعت در حال افزایش است. از هنگام آغاز آزادسازی اقتصادی در سال 1978چین یکی از بالاترین رشدهای اقتصادی را در دنیا داشته‌است. بر اساس آمار صندوق بین‌المللی پول رشد سالانه تولید چین از سال 2001 تا 2010 به طور میانگین 10٫5٪ بوده و بین سال‌های 2007تا 2011درصد رشد اقتصادی چین معادل مجموع درصدهای رشد اقتصادی کشورهای گروه 7(7کشور بزرگ صنعتی دنیا) بوده‌است. چین به تولیدکننده پیشرو دنیا تبدیل شد به دلیل بهره‌وری بالا در تولید، نیروی کار ارزان و زیرساخت‌های نسبتاً مناسب جزء ی از این عواملی به شمار می آید.. اما اقتصاد چین از نظر مصرف انرژی بهره‌وری بسیار پایینی دارد. این کشور در سال 2010بزرگترین مصرف‌کننده انرژی دنیا شد، در حالیکه بیش از 70درصد انرژی خود را از ذغال سنگ تامین می‌کرد. در سال 2013چین جای آمریکا را در صدر فهرست واردکنندگان نفت خام گرفت. رشد اقتصادی سریع و صنعتی‌سازی این کشور به محیط زیست آن نیز آسیب زده‌است. از اوایل سال 2010به بعد رشد اقتصادی چین شروع به کاهش کرده و از تقاضای بین‌المللی برای صادرات چین کاسته شده‌است که این موضوع تلاطماتی را در اقتصاد جهانی پدید آورده‌است. میزان ذخایر ارز خارجی چین در پایان سال 2010حدود 2٫85 تریلیون دلار بوده‌است که این کشور را با اختلاف بسیار صاحب بزرگترین ذخایر ارزی دنیا کرده‌است. چین همچنین بیش از ۱٫۱۶ تریلیون دلار اوراق قرضه دولتی آمریکا را خریداری کرده و بزرگترین دارندهٔ خارجی دیون دولتی آمریکا محسوب می‌شود. چین همچنین در سال 2012بیش از هر کشور دنیا سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی به میزان ۲۵۳ میلیارد دلار دریافت کرده‌است. این موضوع که چین ارز خود را ارزان نگه داشته همواره موجب تنش‌هایی میان این کشور و اقتصادهای بزرگ دیگر شده‌است. چین همچنین به دلیل حجم وسیع تولید کالاهای تقلبی مورد انتقاد قرار گرفته‌است.

ارتش و نظام در چین

این کشور توانسته با سرمایه گذاری روی ارتش آزادی بخش با داشتن 2٫3 میلیون سرباز فعال بزرگترین نیروی نظامی دنیا را تشکیل دهد . این ارتش از چهار بخش؛ نیروی زمینی، نیروی دریایی، نیروی هوایی و یک نیروی استراتژیک اتمی تشکیل شده است . بر اساس گزارش دولت چین بودجه نظامی این کشور در سال 2012حدود 100 میلیارد دلار بوده که دومین بودجه بزرگ نظامی دنیا محسوب می‌شود. اما گزارش وزارت دفاع آمریکا در سال 2009 بیان داشته که مخارج نظامی واقعی چینی‌ها بسیار بیشتر از ارقامی است که اعلام می‌شود. چین به عنوان یک قدرت هسته‌ای به رسمیت شناخته‌شده توسط جامعه بین‌المللی، یک قدرت منطقه‌ای مهم و یک ابرقدرت نظامی بالقوه محسوب بشود. البته چین در مقایسه با چهار عضو دیگر شورای امنیت توانایی محدودتری برای اعمال قدرت نظامی خود دارد. چینی‌ها برای برطرف ساختن این نقیصه برنامه‌های متعددی را برای تقویت توانایی اعمال قدرت خود ترتیب داده‌اند که یکی از آنها تولید نخستین ناو هواپیمابر چین است که در سال 2012 وارد خدمت نظامی شد. این کشور همچنین ناوگان قابل توجهی از زیردریایی‌ها شامل چندین زیردریایی اتمی در اختیار دارند. چین از اوایل دهه 2000 پیشرفت قابل توجهی در نوسازی نیروی هوایی خود داشته است و با خریداری جنگنده‌های روسی سوخو-30 و تولید جنگنده‌های مدرن داخلی همچون چنگدو جی-10 شنیانگ جی-11، جی-15و جی-16توانایی دفاعی و تهاجمی خود را در آسمان تقویت کرده‌است. چینی‌ها همچنین نیروی زمینی خود را نیز به‌روزرسانی کرده و تانک‌های سالخوردهٔ تایپ-59 خود را با نمونه‌های مدرنی همچون تایپ-99 تعویض کرده‌اند و با ترفیع سیستم‌های «فرماندهی، نظارت، ارتباطات و اطلاعات» قابلیت‌های خود را در میدان نبرد بهبود بخشیده‌اند. چین همچنین سیستم‌های موشکی استراتژیک متعددی شامل انواع موشک‌های ضدماهواره، کروز و قاره‌پیما را توسعه داده‌است.

قوم و نژاد در چین

هان‌ها قوم غالب کشور هستند که بر اساس سرشماری سال 2010 حدود 91٫5 % جمعیت چین را تشکیل می‌دهد. هان‌ها در تمام استان‌های چین به جز ایالت‌های غربی تبت و سین‌کیانگ اکثریت مردم دارند. ژوانگ با 1/3%، منچو با 0٫86٪، اویغور با 0٫86٪ هویی‌ها با 0٫79٪ میاو با 0٫72٪ یی با 65٪ توجیا با 0٫62٪ مغول با 0٫47٪ و تبتی با 0٫44٪ پرجمعیت‌ترین اقلیت‌های قومی پرجمعیت‌ترین کشور دنیا هستند. مناطق خودمختار چین به منظور حصول اطمینان از زندگی ۵۶ گروه قومی چین ، دولت یک سری سیاست ها از جمله مواردی را برای تأمین برابری و وحدت اقوام ، ارائه استقلال منطقه ای به اقلیت های قومی و ترویج احترام به ایمان و آداب و رسوم قومی ارائه داد. در میان اینها سیاست استقلال منطقه ای برای اقلیت ها اساسی ترین موضوع است. براساس این سیاست، پنج منطقه خودمختار؛ مغولستان داخلی ، سین کیانگ ، گوانگسی ، نینگشیا و تبت ، و همچنین بسیاری از بخش های دیگر راه اندازی شدند. با راهنمایی دولت چین، اقلیت های قومی که به آنها استقلال منطقه ای داده شده، حق دارند که امور خودشان را خودشان تعیین کنند. اقلیت های چینی به همراه مردم هان، تلاش های زیادی برای ساختن یک چین مرفه انجام می دهند.

گردشگری و سفر در چین

طبق گزارش اداره ملی توریسم چین مجموع کل توریست های چینی در خارج ازاین کشور تا سال 2010 به بیش از 57 .39 میلیون نفر رسیده است که این تعداد توریست چینی این کشور را در ردیف چهارم بزرگ ترین کشور توریست فرست جهان قرار داده است. درحال حاضر بیش از دو سوم چینی هایی که دست به سفر می زنند عمدتا به کشورهای نزدیک تر همانند هنگ کنگ و ماکائو می روند اما تا سال 2020 پیش بینی می شود که یک چهارم از کل توریست های بین الملل که به ژاپن و کره جنوبی سفر می کنند، ازشهروندان کشورچین باشند. چینی ها همچنین یکی از بزرگترین گروه های توریست در اروپا و در ردیف سوم از توریست های خارجی در امریکای شمالی پس از انگلستان و ژاپن هستند. بر این اساس چین تا سال 2013 دومین بازارتوریسم جهان پس از امریکا شده و ژاپن را نیز پشت سر خواهد گذاشت اما این تحولات بیش از هرچیز مدیون رشد قدرتمند اقتصادی چین است که توریست های چینی را قادر می کند بیش ازنیمی از بودجه سفر خود را در هر سفر صرف خرید کنند. خریدارانی که لوکس ترین برند های تجاری در صدر فهرست خریدی است که اغلب برای خود، خانواده و دوستانشان تهیه می کنند. در چنین شرایطی محققان برآورد کرده اند که تا سال 2020میزان پولی که توریست های چینی در کشورهای دیگر خرج می کنند با سه برابر میزانی که ژاپنی ها خرج می کنند، به 230 میلیارد دلار برسد.

تحصیل در چین

چین یکی از پیشرفته‌ترین کشورها ازنظر توسعه اقتصادی و تجاری است و دارای سیستم آموزشی خوبی است که فرصت‌های زیادی را برای پیشرفت در آینده برای کودکان شما ایجاد می‌کند. تحصیل در کشور چین آینده خوبی را برای شما و فرزندان شما رقم می‌زند. بااین‌حال، به نظر می‌رسد مدارس چین در کلان‌شهرهای بزرگ آموزش‌های عالی ارائه می‌دهند، درصورتی‌که مدارس مناطق روستایی چندان توسعه‌نیافته‌اند. سیستم آموزشی چین به سه سال مهدکودک، پنج یا شش سال دبستان و سه تا شش سال راهنمایی تقسیم می‌شود و اغلب چندین سال آموزش عالی به دنبال دارد. تحصیلات ابتدایی و همچنین سه سال اول راهنمایی اجباری است و بیشتر توسط دولت تأمین می‌شود. در سال 2009 بیش از 250 هزار دانشجو از سراسر جهان برای تحصیل به چین اعزام شده اند. بنا به برنامه ریزی های رسمی، دولت چین قصد دارد تا سال 2020 تعداد حداقل 500هزار دانشجو را ازسراسر جهان به چین جلب نماید که از این حیث دارای رتبه بسیار بالایی در سطح دنیا خواهد بود. طبق آمارهای رسمی دولت مرکزی چین در سال 2010 مبلغ 800میلیون یوان به بورسیه دانشجویان خارجی اختصاص داد. همچنین دولت های محلی و استانی هم مبلغی بالغ بر 110میلیون یوان برای پرداخت کمک هزینه و بورسیه به دانشجویان خارجی پرداخت کردند. این مبالغ به 22390دانشجوی خارجی اختصاص یافت که از نظر کمی و نسبی حدود 23درصد بیشتر از سال قبل از آن بوده است و این روند با یک رشد فزاینده ای در حال افزایش است نکته دیگر که برای انتخاب چین به عنوان مقصد نهایی دانشجویان خارجی بسیار پراهمیت است رتبه بسیار بالای دانشگاه های این کشور در رنکینگ های معتبر دانشگاه های سراسر جهان است به نحوی تعداد قابل توجهی از دانشگاه های این کشور در زمره بهترین دانشگاه های دنیا قرار دارند. زبان تدریس در اکثر دانشگاه ها برای دانشجویان خارجی انگلیسی است. علاوه بر موارد بالا، دانشگاه های چین دارای رتبه بسیار بالایی در رنکینگ جهانی هستند . 1- تحصیل در چین بهترین فرصت برای مطالعه و آشنایی با پرجمعیت ترین کشور دنیا است. کشوری که هم به لحاظ تاریخی و باستانی و هم به لحاظ مدنیت و مدرن بودن میتواند یک الگوی تمام عیار به حساب آید. کشوری که سریع ترین رشد اقتصادی در جهان را داراست می تواند برای علاقمندان به لمس زندگی مدرن و امروزی گزینه بسیار خوبی باشد. 2- تحصیل در چین بسیار مقرون به صرفه است. تحصیل در چین در مقایسه با کشورهای آمریکایی، اروپایی و حتی آسیایی نظیر هند، مالزی سنگاپور، ژاپن و… بسیار مقرون به صرفه تر است زیرا با هزینه های مناسب دانشجو میتواند در بهترین دانشگاه های این کشور و حتی دنیا تحصیل نماید. از نظر شهریه های دانشگاه هم دانشگاه های چین در زمره دانشگاه های ارزان برای دانشجویان خارجی به حساب می آیند. 3- همزمان با رشد شدید اقتصادی چین، این کشور تبدیل به دومین اقتصاد برتر دنیا بعداز آمریکا لقب گرفته است. در دوران رکود اقتصادی هم چین دارای رشد فزاینده اقتصادی بوده است . همه ۵۰۰ شرکت برتر دنیا در چین شعبه، نمایندگی و کارخانه دارند. زبان چینی هم به عنوان زبان بیش از 20 درصد مردم دنیا یکی از پرتکلم ترین زبان های دنیاست. همه این عوامل دست به دست هم می دهند تا فرصت های بسیار منحصر به فردی را برای فارغ التحصیلان دانشگاه های چین فراهم آورند. به نحوی که این افراد دارای بالاترین شانس فعالیت در بهترین کمپانی های معتبر دنیا می باشند. 4- کیفیت دانشگاه ها و آموزش عالی هم به عنوان اصلی ترین مزیت می تواند برای دانشجویان به حساب آید. چین دارای طیف گسترده‌ای از بهترین مدارس بین‌المللی باشهرت عالی است. این مدارس بیشتر در مراکز شهرهایی مانند شانگهای، پکن و سایر مقاصد محبوب مهاجران در چین قرار دارند. مهاجران می‌توانند از برنامه‌های درسی مختلف مانند سیستم آموزش انگلیسی یا آمریکایی یا در موارد نادر برنامه‌های مدرسه آلمانی، فرانسوی یا سایر برنامه‌های ملی را انتخاب کنند. علاوه‌بر این، بسیاری از مدارس بین‌المللی در چین مدرک کارشناسی بین‌المللی (IB) را ارائه می‌دهند. این انتخاب خوبی برای مهاجرانی است که فرزندان خود را زیاد جابه‌جا می‌کند یا برای فضای بین‌المللی ارزش قائل هستند.

فرهنگ در چین

چین دارای تاریخ غنی و فرهنگ و آداب و رسومی به قدمت ۵۰۰۰ سال است. اگرچه در شهرهای بزرگ‌تر که پر از آسمان‌خراش هستند و آخرین تکنولوژی و فناوری روز را دارند، چندان مشهود نیست. اما آداب و رسوم نقش مهمی در تجارت و زندگی روزمره دارد. شیوه‌های سازگاری با این آداب‌ورسوم در جامعه مدرن چین برای اکثر مهاجرین چالش‌برانگیز است. فرهنگ این کشور به گونه‌ای رشد کرده در گستره‌های جغرافیایی بزرگی از آسیای شرقی است با تنوعی عظیم از پوشش و آداب میان شهرها و استان‌های گوناگون کشور چین. این فرهنگ، که یکی از کهن‌ترین فرهنگ‌ها در جهان به شمار می‌رود، شامل ادبیات، موسیقی، هنرهای تجسمی، هنرهای رزمی، هنر آشپزی و غیره می‌شود که در منطقه گسترده‌ای از چین و در میان مردمان چینی اجرا می شده و می‌شود. فرهنگ مردم در چین در چارچوبی بزرگ تر همچون جامعه به این صورت است که آن ها منافع جمعی را به منافع شخصی خود ترجیح می دهند. چینی ها همیشه به صورت گروهی کار می کنند و انجام کارها بر اساس منافع گروه و حتی درجات بالاتر یعنی جامعه و کشور از مهم ترین اصول برای آنان است. چینی ها بسیار مردمی مراعات گر و مهربان هستند. آداب غذا خوردن در کشور چین اصولا در چین، چندین مدل غذا سفارش داده می‌شود. غذاها در وسط میز و بین افراد به اشتراک گذاشته می‌شود. در اکثر رستوران‌ها از چوب غذاخوری استفاده می‌شود. صورتحساب رستوران توسط آقایان پرداخت می‌شود. مشروبات الکی در کنار غذا سرو می‌شود. آب دهان انداختن: در خیابان‌ها، سوپرمارکت‌ها، مغازه‌ها، لابی هتل‌ها، رستوران‌ها، تالارها، اتوبوس‌ها و حتی در بیمارستان‌ها چینی‌ها آب دهان خود را به زمین پرتاب می‌کنند. بر اساس طب سنتی چین بلعیدن آب دهان مغایر با سلامتی است. انداختن آب دهان روی زمین تا حد زیادی پس از شیوع بیماری مُسری سندروم حاد تنفسی در سال ۲۰۰۲، در بیشتر نواحی توسعه یافته چین مانند پکن و شانگهای کاهش یافت. با این حال مناطق دیگر هنوز این عادت را کنار نگذاشته اند. سیگار کشیدن: مردم کشور چین تقریبا در همه جا، حتی مناطقی که نشانه‌های «سیگار کشیدن ممنوع» دارند از جمله مراکز بهداشت، زمین‌های فوتبال و بیمارستان‌ها سیگار می‌کشند. تعداد محدودی از رستوران‌ها دارای مناطق ممنوع برای سیگار کشیدن هستند. با اینکه در پکن بسیاری از رستوران‌ها سیگار کشیدن را ممنوع کرده‌اند. اجرای ممنوعیت سیگار در چین بسیار شایع شده، به استثنای مردم هنگ کنگ که هنوز به سیگار کشیدن در مکان‌های عمومی ادامه می‌دهند. موسسات کلاس پایین چین اغلب حتی زیرسیگاری هم ندارند. رستوران‌های غربی تنها جایی هستند که به نظر می‌رسد با قوانین ممنوعیت سیگار به صورت سختگیرانه برخورد می‌کنند. در چین سیگار کشیدن در آسانسور، دستشویی، سالن ماساژ یا حتی بیمارستان کاملا معمول است! خیره شدن: خیره شدن در سراسر کشور چین رایج است. در چین خیره شدن به افراد معمولا ناشی از کنجکاوی محض است نه خصومت. پس اگر در چین کسی مستقیم به سمتتان آمد و طوری به شما نگاه کرد که انگار در حال تماشای تلویزیون است، تعجب نکنید! مکالمات با صدای بلند، سر و صدا، بحث در مکان های عمومی: همه این‌ها در چین معمول هستند. بسیاری از چینی‌ها با صدای بسیار بلند در مکان‌های عمومی صحبت می‌کنند (حتی اول صبح) و این می‌تواند اولین چیزی باشد که به محض ورود به کشور چین با آن مواجه می‌شوید. صحبت کردن با صدای بلند در چین حتما بدین معنا نیست که گوینده عصبانی یا در حال بحث است. در دعواها درگیری فیزیکی زیاد رایج نیست، اما می‌تواند اتفاق بیفتد. اگر شما شاهد چنین حوادثی بودید صحنه را ترک کنید و درگیر نشوید. خارجی ها معمولا در چین، مورد هدف اینگونه مسائل واقع نمی‌شوند و در صورتی که بی دقتی نکنند با آن‌ها با احترام رفتار خواهد شد. بیشتر خشونت یا بی‌احترامی در برابر خارجی‌ها به صورت درگیری‌های منفعلانه است. سر و صدا در چین به معنای زندگی است. بنابراین می توانید برای رهایی از صداهای مزاحم، در اتوبوس یا قطار از هدفون استفاده کنید. رعایت اصول بهداشتی: بسیاری از چینی ها موقع عطسه کردن جلوی دهان خود را نمی‌گیرند. در ضمن کودکان ۲-۴ ساله معمولا زباله‌های خود را در مکان‌های عمومی می‌ریزند و ریختن زباله توسط آن‌ها کاری غیرمعمول تلقی نمی‌شود.

گردشگری و توریست در چین

جاذبه های گردشگری چین بی نهایت است. چه باستان شناس باشید، چه دوستدار طبیعت، یا کسی که می‌خواهد در کنار دریا به استراحت بپردازد، کشور چین همه این‌ها را از شهر ممنوعه باشکوه خود یعنی پکن گرفته تا مناظر نفسگیر جیوژاگو در خود دارد. حتی اگر سال‌هاست که در چین زندگی می‌کنید، به این نکته پی می‌برید که همیشه چیزی برای کشف کردن در این کشور وجود دارد. شاید به خاطر وسعت و قدمت تاریخی چین باشد که این کشور بعد از ایتالیا و اسپانیا، رتبه سوم میراث جهانی یونسکو را کسب کرده است. سالانه بیش از 55 میلیون نفر از این کشور کهن بازدید می‌کنند و باعث شده چین یکی از توریست پذیرترین کشورهای موجود در دنیا شناخته شود. تاریخ کهن و غنی این کشور در کنار آثار باستانی و مدرن امروزی و معبد و برج‌ها و طبیعت زیبا از عواملی هستند که سالانه این حجم توریست را به شهرهای مختلف این کشور روانه می‌کند. امروزه جاذبه های گردشگری درقاره آسیا نسبت به دیگر قاره ها تعداد قابل توجهی از گرشگران را به خود جذب می کند. جمهوری خلق چین که با نام کشور چین در جهان شناخته شده است با بیشترین جمعیتی که به نام خود ثبت کرده است در طی دهه های گذشته پیشرفت زیادی در زمینه صنعت توریست داشته است. علاوه بر جاذبه های گرشگری و آثار تاریخی زیادی که در این کشور هست، آسان کردن شرایط برای سفر گردشگران به چین نیز از دلایل دیگر پیشرفت این کشور در زمینه گردشگری است. 1. دیوار چین این دیوار در اصل در قرن 5 قبل میلاد مسیح به عنوان یک دیوار دفاعی و محافظت منطقه از حمله کشورهای شمالی ساخته شده است و در تاریخ به عنوان یک واقعه ارزشمند و مهم به ثبت رسیده است. همچنین این اثر تنها ساخته دست بشر است که از کره ماه نیز قابل رویت است.اگر به چین سفر کردید دیدن این دیوار را که به طول 8851.1 کیلومتر است را فراموش نکنید. 2. کوه تای کوه تای که به عنوان چشم انداز جهان در سازمان یونسکو به ثبت رسیده است در میان چینی ها از مقدس ترین کوه ها محسوب می شود. این کوه در جنوب استان جینیان و شمال شهر تیان واقع شده است. مسیر ارتباطی برای رسیدن به این کوه آسان است. 3. شهر ممنوعه اگر زمانی فرا رسد که در چین باشید نمی توانید از دیدن شهر ممنوعه که در پکن واقع شده است خود را محروم کنید. این شهر محل حکمرانی پادشاهان چندین دوره در چین بوده است. از سلسله مینگ تا کینگ در این مکان بر چین حکمرانی کرده اند. طرز ساخته شدن دیواره ها و دروازه های این شهر به شما ثابت می کند که معمار این شهر چگونه با ظرافت تمام به مسائل دفاعی که سالیان سال از فنون چینی ها در دفاع از کشورشان محسوب می شده توجه داشته است. 4. کاخ پوتالا این کاخ در منطقه خودگردان تبت در لهسا واقع شده است. کاخ پوتالا نیز در تاریخ چین از اهمیت بسیاری برخوردار است. نام این کاخ از کوه های پوتالا در این منطقه گرفته شده است. تا مدتی محل اقامت دالایی لاما در ابتدای قرن 14 ام بوده تا زمانی که دالایی لاما تصمیم می گیرد از آن جا به هند بگریزد. در حال حاضر دولت چین این کاخ را تبدیل به موزه کرده است. 5. کاخ تابستانی قدیمی کاخ تابستانی قدیمی و یا باغ پادشاهی در چین به عنوان یک اثر هنری شناخته شده است. این کاخ که از آثار باستانی و معماری بسیار زیبا در این کشور محسوب می شود، انصافا هم بسیار زیبا است. این اثر طی حمله انگلیس و فرانسه به این کشور تا حدود زیادی تخریب شده است .کاخ تابستانی در سایت رسمی یونسکو " UNESCOWORLD Heritage Center " به ثبت رسیده است.

آژانس هواپیمایی
اطلاعات جانبی کشور چین

جمعیت چین


1,411,750,000

کد کشور چین


86

زبان اصلی چین


چینی

منطقه زمانی چین


8

حکومت چین


جمهوری

واحدپولی چین


یوان چین

سمت رانندگی چین


راست

ولتاژبرق چین


220

مساحت چین


9,596,961

پسوند اینترنتی چین


cn

تعداد استانهای چین


33

تعداد شهرهای چین


397

تعداد هتل های چین


40700

تعداد فرودگاه ها چین


165

تعداد جاذبه های چین


13

تعداد دانشگاه‌ها چین


18

پایتخت چین


پکن

ویزا
صرافی

استانها و شهرهای کشور چین