کشور سودان را بهتر بشناسید

سودان یک کشور واقع در شمال شرق قاره آفریقا است. مرکزیت این کشور در کرانه شرقیی آفریقا واقع شده و به شمال به مصر، به شمال شرق به دریای قرمز، به شرق به اریتره و اتیوپی، به جنوب شرق به جنوب سودان، به جنوب غرب به جمهوری مرکزی آفریقا، به غرب به چاد و به شمال غرب به لیبی محدود می‌شود. مساحت سودان حدود 1.88 میلیون کیلومتر مربع و جمعیت آن بیش از ۴۳ میلیون نفر است. سودان دارای تنوع طبیعی بسیار بزرگی است. شمال این کشور از صحرایی خشک و کویری تا کوهستان‌های قاهره و نوبا متغیر است. جنوب سودان دارای مناظر بکر و زیبایی از جمله جنگل‌ها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها است. نخستین ساکنان سودان به زبانی که به "نوبی" معروف است، سخن می‌گفتند. با گذر زمان، این سرزمین به عنوان مبدأ یکی از باستانی‌ترین تمدن‌های دنیا شناخته شد. در قرون میانه، اسلام وارد سودان شد و تاثیر چشمگیری بر فرهنگ و جوامع این سرزمین گذاشت. در سده ۱۹، سودان به یک مستعمره بریتانیا تبدیل شد و پس از آن به دنبال تلاش‌های مستقل شدن و رونق‌های سیاسی و اقتصادی زیاد، در سال ۱۹۵۶ استقلال خود را به دست آورد. سودان جمهوری اسلامی است و همچنین یک کشور چندقومی است که بسیاری از گروه‌های قومی و قومیت‌های مختلف در آن زندگی می‌کنند. از جمله قومیت‌های مهم در سودان می‌توان به عرب‌ها، مردم نوبی، مردم فرتیت، مردم زنگاوا و مردم دارفور اشاره کرد. اقتصاد سودان بر اساس کشاورزی، منابع طبیعی و صنایع بر پایه مواد معدنی استوار است. سودان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان جهان در زمینه پنبه و کنجد است و صادرات نفت نیز نقش مهمی در اقتصاد این کشور دارد. همچنین صنایع غذایی، نساجی، نساجی، الکترونیکی و پزشکی در سودان رونق دارد. با این حال، سودان با چالش‌هایی همچون ناسازگاری‌های سیاسی، نیاز به توسعه اقتصادی، بیکاری و فقر روبرو است. همچنین در گذشته، سودان با نزاعات داخلی، جنگ‌های داخلی و اختلافات قومی مواجه شده است.

تصاویر کشور سودان

نرخ ارز ( دیروز ) - 16:59

قیمت دلار در تهران 647,000 ریال (0.00%)

قیمت یورو در تهران 658,540 ریال (-0.09%)

قیمت پوند در تهران 765,190 ریال (-0.09%)

قیمت درهم در تهران 167,720 ریال (-0.10%)

قیمت لیر در تهران 19,150 ریال (0.00%)

آب و هوا در سودان

سودان دارای آب و هوای متنوعی است که به دلیل امتداد زمین‌های آن به طول گسترده، ارتفاعات متنوع و جغرافیایی پویا، تفاوت‌های زیادی در آب و هوا را به وجود آورده است. در کل، سودان دارای آب و هوای بیابانی و نیمه بیابانی در مناطق شمالی و شمال شرقی، و آب و هوای استوایی در مناطق جنوبی است. در مناطق شمالی، مانند صحرای بیابانی سودان، آب و هوا بسیار خشک و گرم است. در تابستان، دمای هوا به صورت معمول بالای 45 درجه سانتیگراد می‌رسد و در زمستان نیز در اثر خنک شدن هوا تا حدود 15-20 درجه سانتیگراد می‌رسد. بادهای خشک و گرمی که از نیمکت دریای قرمز به سمت شمال می‌وزند، در این مناطق باعث افزایش خشکی هوا می‌شود. در مناطق جنوبی سودان، که شامل دشت‌ها، جنگل‌ها و رودخانه‌ها است، آب و هوا بارش‌های غزیر و فصول خشک را تجربه می‌کند. فصل بارندگی در این مناطق معمولاً از آوریل تا نوامبر است که در این دوره بارش‌های شدید و گاهاً سیلاب‌ها رخ می‌دهد. دمای هوا در این مناطق نیز بیشتر از 40 درجه سانتیگراد در تابستان بوده و در زمستان به حدود 25 درجه سانتیگراد می‌رسد. مناطق مرتفع در سودان، مانند کوهستان‌های قاهره و نوبا، دارای آب و هوای خنک تری هستند. در این مناطق دماها معمولاً پایین‌تر از مناطق سایر قسمت‌های کشور است و در زمستان ممکن است به 10 درجه سانتیگراد یا کمتر برسد. از طرف دیگر، سودان در معرض تأثیرات بادهای بیابانی نیز قرار دارد. بادهایی همچون "خماسین" که از صحرای بزرگ شمالی آفریقا (صحرای صحرا) می‌وزند، آب و هوای سودان را تحت تأثیر خشکی و گرمی قرار می‌دهند. به طور کلی، سودان دارای آب و هوای گرم و خشک است، با تفاوت‌های زیاد در بارش و دما در مناطق مختلف کشور. این تنوع آب و هوا تأثیر مهمی در کشاورزی، منابع آبی و فعالیت‌های اقتصادی سودان دارد.

موقعیت جغرافیایی در سودان

سودان در شمال شرقی قاره آفریقا واقع شده و مرکزیت کشور در کرانه شرقی آفریقا است. مختصات جغرافیایی سودان حدوداً از عرض جغرافیایی 9 درجه شمالی تا 22 درجه شمالی و از طول جغرافیایی 22 درجه شرقی تا 38 درجه شرقی می‌باشد. مرزهای سودان به شمال با مصر، به شمال شرق با دریای قرمز و ساحل خلیج عدن، به شرق و جنوب شرق با اریتره و اتیوپی، به جنوب با جنوب سودان، به جنوب غرب با جمهوری مرکزی آفریقا، به غرب با چاد و به شمال غرب با لیبی محدود می‌شود. سودان یک کشور با امتداد زمینی طولانی است، از ناحیه صحرایی و بیابانی در شمال تا مناطق دشتی و جنگلی در جنوب امتداد دارد.

سیاست در سودان

سیاست سودان به عنوان یک کشور جمهوری اسلامی بر پایه قانون اساسی خود تعیین می‌شود. دولت سودان ساختاری دارد که شامل قوه مجریه، قوه مقننه و قوه قضاییه است. سودان در طول تاریخ خود تجربه‌های مختلفی از حکومت‌ها و رهبران داشته است. از مستعمره بودن تحت حکومت بریتانیا در قرن ۱۹ و تلاش‌های مستقلی در دهه ۱۹۵۰ برای استقلال تا دوران‌هایی از جمهوری، دیکتاتوری و جنگ‌های داخلی، سودان در برابر تحولات سیاسی قرار گرفته است. در سال ۲۰۱۹، پس از مدت طولانی اعتراضات عمومی و توافقات سیاسی، حکومت نظامی در سودان مستقر شد و مجلس تشکیلاتی سودان را منحل کرد. پس از آن، در نتیجه توافقات بین نیروهای مدنی و نظامی، پنج سال طول کشید تا به تشکیل دولت مدنی برسد. در ماه اوت ۲۰۱۹، دولت دموکراتیک تشکیل شد و در آوریل ۲۰۲۰، عبدالله حمدوک به عنوان نخست‌وزیر سودان انتخاب شد. این دولت جدید تلاش کرده است تا به عنوان یک دولت مردمی و دموکراتیک عمل کند و اصلاحات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را اجرا کند. هدف‌های سیاست خارجی سودان شامل بهبود روابط منطقه‌ای و بین‌المللی، حفظ امنیت داخلی و توسعه اقتصادی است. سودان در گذشته با تحریم‌های بین‌المللی و محدودیت‌های اقتصادی روبرو بود، اما پس از توافق با آمریکا و دیگر کشورها، برخی از تحریم‌ها برداشت شده و سودان به تدریج در مراودات بین‌المللی بیشتر شرکت کرده است. مسائل داخلی و خارجی مانند مدیریت منابع آبی، نزاعات قومی و اقلیمی، توسعه اقتصادی و حقوق بشر از جمله چالش‌های سیاسی مهم در سودان است. دولت سودان برای تحقق پایداری سیاسی و اقتصادی در کشور باید به حل این مسائل بپردازد و به منافع و نیازهای جامعه سودانی پاسخ دهد.

تاریخ در سودان

تاریخ سودان به دوران‌های مختلفی از تمدن‌ها و تغییرات سیاسی در طول تاریخ اشاره دارد. در ادامه به برخی از مراحل مهم تاریخی سودان اشاره خواهم کرد: - دوران باستان: نشانه‌های مربوط به تمدن‌های باستانی در سودان به هزاران سال قبل بازمی‌گردد. نقوش و پیکره‌های صخره‌ای، آثار آرامگاهی و معابد باستانی در مناطقی مانند مروی، کریمه و نابتیه شاهد وجود تمدن‌های باستانی در سودان هستند. این تمدن‌ها شامل کوش، مروی، نوبی، ماکورا و ممالک دیگر بودند که از کشاورزی، صنعتی و تجاری بودند. - حکومت‌های کوش: دوره مهمی در تاریخ سودان، حکومت کوش است. این حکومت بین قرن ۱۱ تا قرن ۴ قبل از میلاد در سودان واقع شده بود و بخشی از شمالی سودان و مناطقی از مصر و اتیوپی را شامل می‌شد. شهرهای نپتی، مروی و نابتیه مراکز مهم حکومت کوش بودند. - حکومت ممالیک: در قرون وسطی، سودان تحت حکومت ممالیک بود. حکومت ممالیک در قرن ۱۳ شروع شد و تا قرن ۱۶ ادامه یافت. این حکومت اسلامی بود و سودان را تحت فرمانداری مصر و قاهره قرار داد. - دوره مستعمره‌ای: در قرن ۱۹، سودان تحت سلطه مستعمره‌گران اروپایی، به ویژه بریتانیا، قرار گرفت. بریتانیا تا سال ۱۹۵۶ بر روی سودان سلطه داشت و در این دوران تحولات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در کشور رخ داد. - استقلال و جنگ داخلی: سودان در ۱ ژانویه ۱۹۵۶ از بریتانیا استقلال خود را به دست آورد. اما پس از استقلال، کشور با مشکلات سیاسی و نزاعات قومی روبه‌رو شد. این نزاعات به جنگ‌های داخلی و تقسیم سودان به دو بخش شمالی و جنوبی در سال ۲۰۱۱ منجر شد. - جنگ‌های دارفور و جنوب سودان: در دهه ۲۰۰۰، سودان با نزاعات و جنگ‌های داخلی روبرو شد. جنگ دارفور که در دهه ۲۰۰۳ آغاز شد، منجر به بحران انسانی و جلوگیری از توسعه در منطقه شد. در همین زمان، جنوب سودان که در اثر استفتائات در سال ۲۰۱۱ مستقل شده بود، نیز با مشکلات داخلی و نزاعات روبرو شد. تاریخ سودان پر از تغییرات و چالش‌هاست، اما کشور در حال حاضر در پیشرفت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی قرار دارد و تلاش می‌کند تا به پایداری و توسعه بیشتری دست یابد.

دین و مذهب در سودان

97% اسلام 1.5 درصد مسیحیت 1.5% ادیان سنتی 0.9٪ دیگران

تقسیمات کشوری در سودان

سودان به تقسیمات کشوری مختلفی تقسیم می‌شود، که در زیر به برخی از آنها اشاره خواهم کرد: 1. ولايات: سودان به ۱۸ ولايت تقسیم می‌شود. ولايت‌ها شامل ناحیه‌ها و استان‌ها هستند و هرکدام به یک والی تحت فرمان مستقل تعلق دارد. برخی از ولايت‌ها عبارتند از: الخرطوم، نیل الأبیض، کسلا، الجزیرة، سنار، دارفور شمالی، دارفور غربی، شمال کردفان، جنوب کردفان و غرب کردفان. 2. ناحیه دارفور: دارفور یک ناحیه خاص است که به سه ولايت دارفور شمالی، دارفور غربی و دارفور جنوبی تقسیم می‌شود. این ناحیه تا سال ۲۰۱۹ به عنوان ناحیه خاص دارفور تشکیل شده بود. 3. منطقه شمالی و جنوبی: در سال ۲۰۱۱، بر اثر یک استفتاء در جنوب سودان، منطقه جنوبی به عنوان کشور جداگانه جمهوری جنوب سودان تأسیس شد. در نتیجه، سودان به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شد. همچنین، سودان دارای شهرستان‌ها، دهستان‌ها و روستاها نیز است. این تقسیمات کشوری برای مدیریت امور داخلی، تقسیم منابع و برنامه‌ریزی استفاده می‌شوند. تغییراتی در تقسیمات کشوری سودان نیز در طول تاریخ اتفاق افتاده است و ممکن است در آینده نیز تغییرات دیگری رخ دهد.

اقتصاد در سودان

اقتصاد سودان به عنوان یک کشور آفریقایی با تنوعی از بخش‌ها و چالش‌ها روبرو است. در طول تاریخ، اقتصاد سودان تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله تغییرات سیاسی، جنگ‌های داخلی، تحریم‌های بین‌المللی و مدیریت اقتصادی ناکارآمد قرار گرفته است. در ادامه، به برخی از جوانب اقتصاد سودان اشاره خواهم کرد: 1. کشاورزی: کشاورزی نقش مهمی در اقتصاد سودان دارد و بخش عمده‌ای از جمعیت به این حوزه اشتغال دارند. تولید محصولات مانند آفتابگردان، ذرت، برنج، پنبه و شبدر در سودان رونق دارد. همچنین، تولید نیلوفر سودانی، که به عنوان یکی از اصلی‌ترین محصولات کشاورزی سودان شناخته می‌شود، در سطح جهانی نیز اهمیت دارد. 2. صنایع استخراجی: سودان دارای منابع غنی طبیعی است که شامل نفت، طلا، نقره، نیکل و آهن می‌شود. صنایع استخراجی، به ویژه صنایع نفت و معدنی، به عنوان منبع درآمد و صادرات برای کشور بسیار مهم هستند. 3. صنعت و معدن: صنایع تبدیلی و صنایع سنگین در سودان در حال توسعه است. تولید محصولاتی مانند پتروشیمی، فولاد، قطعات خودرو و مواد غذایی از صنایع مهم سودان است. همچنین، صنعت چوب‌کاری و نساجی نیز در کشور رونق دارد. 4. خدمات: بخش خدمات در اقتصاد سودان نیز نقش مهمی دارد. این شامل بانکداری، بیمه، حمل و نقل، تجارت و گردشگری است. سودان، با داشتن جاذبه‌های طبیعی و تاریخی مانند پیرامونی‌های نیل و آثار باستانی، جذابیت‌های گردشگری قابل توجهی دارد. اقتصاد سودان همچنان با چالش‌هایی مانند فقر، نابرابری در توزیع درآمد، بیکاری و نرخ تورم مواجه است. دولت سودان به تلاش برای توسعه اقتصادی، اصلاحات ساختاری و جذب سرمایه‌گذاری خارجی متکی است تا به بهبود و رشد پایداری اقتصادی دست یابد.

ارتش و نظام در سودان

سودان دارای نظام جمهوری است که به ریاست رئیس‌جمهور عمل می‌کند. ارتش سودان نیز نیروی مسلحی است که مسئولیت حفظ امنیت و دفاع از کشور را بر عهده دارد. سودان در گذشته با تنش‌ها و نزاعات داخلی روبرو بوده است که در برخی موارد به جنگ‌های داخلی منجر شده است. در سال 2019، یک انقلاب صلح‌آمیز در سودان رخ داد و نظام جمهوری را بازنگری کرد. دولت انتقالی در این مرحله قدرت را به دست گرفت و اصلاحات سیاسی و اقتصادی را آغاز کرد. همچنین، در سال 2020، توافق صلح بین دولت و گروه‌های مسلح منطقه دارفور به امضا رسید که برای پایان دادن به سال‌ها از جنگ و تنش‌های داخلی در این منطقه، اهمیت بسیاری دارد. با این حال، برای حفظ امنیت و پایداری در سودان همچنان چالش‌هایی وجود دارد و نیروهای نظامی و امنیتی مسئولیت حفظ نظم و امنیت داخلی را بر عهده دارند. دولت سودان به تلاش برای اصلاحات در نظام امنیتی، تقویت قوانین و تحقق عدالت و دموکراسی در کشور متکی است.

قوم و نژاد در سودان

79٪ عرب سودانی [1] اخبار 5.5% 2.5% ابری 2٪ خز 2 درصد مصری [2] 1% هاوسا 0.5٪ فولانی [3] 17.3 درصد دیگر

گردشگری و سفر در سودان

سفر و گردشگری برای بسیاری از افراد فرصتی برای استراحت، کاهش استرس، به دست آوردن تجربه‌های جدید، برقراری ارتباط با فرهنگ‌های مختلف و کشف جاذبه‌های طبیعی و تاریخی است. سفر به سودان نیز می‌تواند یک تجربه بسیار جذاب و منحصربه‌فرد باشد. در زیر به برخی از جاذبه‌های گردشگری سودان اشاره می‌کنم: 1. آثار باستانی: سودان دارای آثار باستانی فراوانی است که به عنوان میراث جهانی یونسکو شناخته شده‌اند. مروی، نوبی، سونگا سودانی و آبو سمبل الفوقاها برخی از مکان‌های مهم باستانی هستند که شاهکارهای معماری و تاریخی را به نمایش می‌گذارند. 2. پیرامونی‌های نیل: سودان به عنوان یکی از کشورهایی که نیل از آن عبور می‌کند، پتانسیل بسیار برای کاشت‌های کشاورزی و دیدنی‌های طبیعی دارد. مناظر زیبای نیل و قایق‌رانی در آبهای آن برای گردشگرانی که به طبیعت علاقه دارند، تجربه‌ای منحصربه‌فرد است. 3. پارک‌های ملی: سودان دارای پارک‌های ملی طبیعی است که فرصت‌های خوبی برای مشاهده جانوران و گیاهان وحشی در طبیعت بکر فراهم می‌کنند. پارک ملی دنقلا و پارک ملی رادوم در دارفور از جمله پارک‌هایی هستند که شامل مناظر زیبا و تنوع طبیعی هستند. 4. فرهنگ و زندگی محلی: سفر به سودان فرصتی است برای برقراری ارتباط با فرهنگ و زندگی محلی این کشور. شما می‌توانید با مردمان سودانی آشنا شوید، رقص‌ها و موسیقی محلی را تجربه کنید و از رستوران‌ها و بازارهای محلی بهره‌برداری کنید. قبل از سفر به سودان، مهم است که اطلاعات لازم را درباره شرایط امنیتی، ویزا و سفارت سودان در کشور خودتان جمع‌آوری کنید و نکات امنیتی را رعایت کنید. همچنین، بهتر است برنامه سفر خود را به‌طور کامل برنامه‌ریزی کنید و از منابع معتبر برای راهنمایی و اطلاعات مربوط به سفر استفاده کنید.

تحصیل در سودان

سیستم آموزشی در سودان شامل سه سطح اصلی است: پیش‌دبستانی، ابتدایی و متوسطه. همچنین، برای تحصیلات عالی و دانشگاهی نیز امکاناتی در دسترس است. در ادامه، به برخی اطلاعات درباره سیستم آموزشی در سودان اشاره خواهم کرد: 1. پیش‌دبستانی و ابتدایی: آموزش پیش‌دبستانی در سودان از سن 4 تا 6 سال آغاز می‌شود. سپس دانش‌آموزان به مدرسه ابتدایی می‌پیوندند که به مدت 8 سال است. در این دوره، دانشجویان دروس اصولی از جمله ریاضیات، علوم، زبان عربی، زبان انگلیسی، تاریخ و جغرافیا را دریافت می‌کنند. 2. متوسطه: بعد از اتمام دوره ابتدایی، دانش‌آموزان وارد مدارس متوسطه می‌شوند که به مدت 3 سال است. در این دوره، دروس تخصصی تر و پیشرفته‌تری ارائه می‌شود. در پایان دوره متوسطه، دانشجویان می‌توانند آزمون ورودی دانشگاهی را برای ورود به دانشگاه‌های سودان شرکت کنند. 3. تحصیلات عالی و دانشگاهی: سودان دارای دانشگاه‌های معتبری است که دانشجویان می‌توانند در آنها تحصیل کنند. دانشگاه‌های سودان به مقاطع لیسانس (کارشناسی)، ماجستیر و دکتری در انواع رشته‌های تحصیلی ارائه می‌دهند. رشته‌های تحصیلی متنوعی از جمله علوم پایه، مهندسی، پزشکی، اقتصاد، علوم اجتماعی، هنر و ادبیات در دانشگاه‌ها موجود است. سیستم آموزشی در سودان در حال پیشرفت و توسعه است و تلاش می‌شود که با استفاده از منابع و فرصت‌های آموزشی مناسب، دانشجویان را در جهت توسعه فردی و اجتماعی پیشبرد کند.

فرهنگ در سودان

فرهنگ سودان غنی و متنوع است و تأثیرات مختلفی را در خود جای داده است. فرهنگ سودان ترکیبی از عناصر عربی، آفریقایی و محلی است که باعث تنوع و برخلافگرایی در جوامع سودانی می‌شود. در ادامه، به برخی از جنبه‌های فرهنگی سودان اشاره خواهم کرد: 1. زبان: زبان رسمی سودان عربی است. اغلب افراد در سودان زبان عربی را صحبت می‌کنند. همچنین، زبان‌های محلی نیز در برخی مناطق به طور گسترده‌ای استفاده می‌شوند. 2. موسیقی و رقص: موسیقی و رقص در فرهنگ سودان جایگاه مهمی دارند. موسیقی سودانی شامل انواع سبک‌ها و آهنگ‌های متنوعی است که بر اساس تأثیرات آفریقایی و عربی شکل می‌گیرد. رقص‌های سودانی نیز شامل رقص‌های محلی و مراسمی است که با استفاده از حرکات زیبا و انرژیک اجرا می‌شوند. 3. آداب و رسوم: در سودان، آداب و رسوم محلی و مذهبی نیز وجود دارند که جزئی از فرهنگ مردم سودان است. احترام به سن و سال، خانواده و میهمان نوازی از جمله اصول و قوانینی هستند که در جامعه سودانی رعایت می‌شوند. 4. میراث باستانی: سودان دارای آثار باستانی فراوانی است که شاهکارهای معماری و تاریخی را نمایش می‌دهند. آثاری همچون هرم‌های مروی، پیرمید‌های نوبی و آبوسمبل الفوقاها بخشی از میراث فرهنگی سودان را تشکیل می‌دهند و جاذبه‌های توریستی مهمی برای بازدیدکنندگان هستند. 5. غذا: غذاهای محلی سودان نیز قابل توجه هستند. در غذاهای سودانی از مواد اولیه محلی مانند غلات، گوشت، سبزیجات و ادویه‌های متنوع استفاده می‌شود. پلو، دال، سمبوسا، کسری و آکوزا از جمله غذاهای محبوب سودانی هستند. فرهنگ سودان به عنوان ترکیبی از عناصر مختلف، به گرما، مهمان‌نوازی و رنگارنگی شهرت دارد. این تنوع فرهنگی و اجتماعی در سودان باعث شده است که سفر به این کشور تجربه‌ای منحصربه‌فرد و جذاب باشد.

گردشگری و توریست در سودان

سودان به عنوان یک کشور با تنوع طبیعی و تاریخی بسیار غنی، پتانسیل بالایی در حوزه گردشگری دارد. با وجود اینکه صنعت گردشگری در سودان هنوز به طور کامل توسعه نیافته است و با چالش‌هایی مواجه است، اما تلاش‌هایی برای جذب گردشگران بین‌المللی و توسعه این صنعت در حال انجام است. گردشگری در سودان از دو جنبه طبیعی و فرهنگی بهره‌برداری می‌کند. برخی از مقاصد گردشگری مهم سودان عبارتند از: 1. آثار باستانی: سودان دارای مجموعه‌ای از آثار باستانی و معابد است که برخی از آنها در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارند. مروی، پیرامونی‌های نیل، پیرامونی‌های نوبی و سونگا سودانی مکان‌هایی هستند که جذابیت بسیاری برای گردشگران فراهم می‌کنند. 2. طبیعت و پارک‌های ملی: سودان دارای مناظر طبیعی زیبا و گوناگونی است. پارک ملی دنقلا و پارک ملی رادوم که در منطقه دارفور واقع شده‌اند، از جمله مقاصد گردشگری طبیعی محسوب می‌شوند. این پارک‌ها فرصت‌های بی‌نظیری برای مشاهده جانوران و گیاهان وحشی در طبیعت بکر فراهم می‌کنند. 3. مراسم و فرهنگ: سودان دارای فرهنگ و تمدن غنی است که در مراسم‌ها، رقص‌ها و موسیقی محلی این کشور به خوبی نمایان است. مثلاً مراسم سوک، که جشنواره‌ای از رقص‌های محلی و خوانندگی است، جذابیت بسیاری دارد. به دلیل وضعیت سیاسی و امنیتی در گذشته، گردشگری بین‌المللی در سودان محدود بود. با ایجاد شرایط پایداری و امنیت، دولت سودان سعی در توسعه و ترویج صنعت گردشگری را دارد تا از پتانسیل‌های طبیعی و فرهنگی کشور بهره ببرد و به رشد اقتصادی کمک کند.