کشور کامرون را بهتر بشناسید

سیاست در کامرون

رییس جمهور این کشور به مدت 5 سال انتخاب ومی تواند شورای وزیران و نخست وزیر را انتصاب می‌کند.ولی 180نماینده مجمع ملی برای دوره‌ای پنج ساله با رأی تمامی افراد بالغ انتخاب می‌شوند. 180 نماینده مجمع ملی برای دوره‌ای پنج ساله با رأی تمامی افراد بالغ انتخاب می‌شوند. رئیس‌جمهور – که وی نیز برای دوره‌ای پنج ساله مستقیماً انتخاب می‌گردد – شورای وزیران و نخست‌وزیر را انتصاب می‌کند. این کشور در سازمان ملل متحد و سازمان وحدت آفریقا عضو است. کامرون با معضل فساد فراگیر در تمامی سطوح حکومت روبه‌رو است. در سال 1997، کامرون در 29 وزارتخانه ادارات مبارزه با فساد اداری ایجاد کرد، اما تنها 25 درصد از آن‌ها عملیاتی شدند. افراد و گروه‌های مسلح پیوسته از مرزهای آفریقای مرکزی به مناطق شرقی کامرون نفوذ می‌کنند و در خاک این کشور مرتکب حملات مسلحانه خونین، دزدی و غارت و آدم‌ربایی می‌شوند. گروه تروریستی اسلام‌گرای بوکوحرام نیز در بخش‌هایی از این کشور قتل و غارت انجام داده‌است. منطقه شمال دور کامرون که هم‌مرز با نیجریه است شاهد حملات مکرر بوکوحرام بوده و نزدیک به 200 هزار تن از شهروندان کامرونی به خاطر ترس از این ناآرامی‌ها از منطقه شمال دور فرار کرده‌اند.

تاریخ در کامرون

نخستین ساکنان کامرون، از اهالی قبیلهٔ بانتو بوده‌اند، پس از آن در سدهٔ 18و 19میلادی قبایل عمدتاً مسلمان فولانی در کامرون ساکن شدند. در سال 1884کامرون توانست از چنگال استعمار آلمان رها شود. ولی پس از جنگ جهانی اول، اتحادیهٔ ملل سرپرستی 80٪ از خاک کامرون را به فرانسه و 20٪ همسایه با مرز نیجریه را به بریتانیا واگذار کرد. در 1884، آلمان کامرون را تحت‌الحمایهٔ خود اعلام کرد. پس از جنگ جهانی اول، این کشور بین بریتانیا و فرانسه تقسیم شد. کامرون فرانسوی در 1960استقلال یافت. به دنبال همه پرسی در 1961قسمت شمالی کامرون بریتانیا با نیجریه ادغام شد؛ قسمت جنوبی با سرزمین فرانسوی سابق حکومتی فدرال تشکیل داد. در 1972کشوری واحد جایگزین فدراسیون شد. در 1992زمانی که انتخابات چند حزبی برگزار گردید، کثرت گرایی سیاسی مجدداً فعال شد. در سال 1946و تاسیس سازمان ملل متحد، کامرون تحت تولیت این سازمان دارای خودگردانی داخلی شد. در میان سال‌های 1955تا 1958کامرون عرصهٔ درگیری‌های خونین برای بدست آوردن استقلال کامل از فرانسه بود، رهبری جنبش استقلال طلبانهٔ کامرون را، جان فونچا از حزب دموکراتیک ملی کامرون بر دوش داشت. سرانجام پس از نزدیک به یک دهه خشونت و خونزیزی، در ۱ ژانویهٔ 1960کامرون از فرانسه اعلام استقلال کرد و احمدو آهیجو در 20مه 1972به عنوان نخستین رئیس جمهور کامرون برگزیده شد. هم اکنون روز 20مه در کامرون به عنوان «روز جمهوری» شناخته می‌شود در ژوئن 2000، بانک جهانی با اختصاص 3٫7 میلیارد دلار به کامرون به منظور احداث خط لولهٔ نفت از چاد به میادین نفتی کامرون واقع در سواحل غربی این کشور موافقت کرد. در اوت 2006، کامرون و نیجریه بر سر مالکیت شبه جزیرهٔ نفت خیز باکاسی با یکدیگر اختلاف پیدا کردند که این مشکل توسط دادگاه داوری بین‌المللی با اعلام رای رعایت تساوی طرفین در تملک شبه جزیرهٔ باکاسی پایان یافت. در حال حاضر نیز کامرون اختلافاتی مرزی با چاد بر سر سهم هر کدام بر دریاچهٔ چاد دارد. در 6نوامبر 1982، پُل بیا به عنوان رئیس جمهور و در 8دسامبر 2004نیز افرائیم اینونی به سمت نخست وزیر کامرون انتخاب شدند.

دین و مذهب در کامرون

دین 40٪ مردم کامرون، عقاید بومی و سنتی، 40٪ مسیحی و 20٪ نیز مسلمان هستند. ۳۱ درصد از کامرونی‌ها را، کوهستان‌نشینان کامرون، ۱۹٪ را بانتوهای استوایی، ۱۱٪ را کِردی، ۱۰٪ را فولانی، ۸٪ را بانتوهای شمال غربی، ۷٪ را سیاهان شرقی، ۱۳٪ را دیگر آفریقایی‌ها و کمتر از ۱٪ را نیز غیر آفریقایی‌ها تشکیل می‌دهند.

تقسیمات کشوری در کامرون

این کشور دارای 10استان. آدامائوآ (Adamaoua). سانتر - مرکزی (Centre)،اِست - باختری (Est)، اکسترِم نور (Extreme-Nord)،لیتورال - کناره‌ای (Littoral)،نور - شمالی (Nord)،نور اوئست - شمال خاوری (Nord-Ouest)،اوئست - خاوری (Ouest)،سود - جنوبی (Sud)،سود اوئست - جنوب خاوری (Sud-Ouest)

اقتصاد در کامرون

اقتصاد کامرون درسال‌های اخیر با گسترش صادرات نفت، الوار و قهوه رونق بسیار پیدا کرده و نیز در حال پیشرفت نیزمی باشد . در صورتی که کاکائو، پنبه، کائوچو، موز، دانه‌های روغنی، فراورده‌های نفتی و صنایع آلومینیومی نیز در بالا بردن سطح اقتصاد این کشور نقش به سزایی دارد . و همچنین کشاورزی و گسترش سریع صنعت نفت کمک بسیاری نموده تا مردم این کشور از سطح زندگی به نسبت بالایی در آفریقای استوایی برخوردار باشند.

ارتش و نظام در کامرون

کل نیروهای مسلح این کشور : 7٫700 (1991). به علاوهٔ 4000شبه نظامی میباشد این کشور خدمت سربازی ندارد.

قوم و نژاد در کامرون

نژاد اکثریت این کشور سیاهپوست میباشد

گردشگری و سفر در کامرون

تحصیل در کامرون

میزان با سوادی: 1/54٪ . سنین تحصیل اجباری: ۶ تا ۱۲ سال میباشد . تعداد دانشگاههای این کشور یکی کیباشد به علاوهٔ ۵ کالج دانشگاهی. در حال حاضر در کشور کامرون نظام آموزشی شامل 4 بخش است: بخش اول پیش دبستانی است. آموزش مدرسه در این کشور در دو مقطع ابتدایی و دبیرستان گزارش شده است به طوری که آموزش پایه بزرگسالان نیز در سه سطح عمومی و تکمیلی و عالی بررسی می‎شود. مدت زمان دوره کارشناسی در کشور کامرون بین 3 الی 4 سال ارزیابی شده است. در طول تحصیل در کشور کامرون شخص باید بتواند دروس تئوری را به طور دقیق پشت سر بگذارد و در دروس عملی نیز به رتبه خوبی برسد. بورسیه تحصیلی کشور کامرون کمتر شامل مقطع کارشناسی می‎شود. پذیرش برای مقطع فوق لیسانس در کشور کامرون دو بار در سال صورت می‎گیرد و یک بار از این نوبت به صورت آزمون ورودی و بار دیگر تنها با شرط رزومه تحصیلی قوی است. مشخص است که پذیرش تحصیلی با شرکت در آزمون برای کسانی که رزومه تحصیلی قوی ندارند بهتر است. برای مقطع دکترا در کشور کامرون ظرفیت بسیار کمی ‎دیده می‎شود به این ترتیب اگر شخص سابقه کار، مدرک فنی حرفه ای مرتبط با رشته تحصیلی خود و یا رزومه شغلی یا پژوهشی قوی داشته باشد در این زمینه بسیار موفق تر خواهد بود.

فرهنگ در کامرون

فرهنگ این کشور فرهنگی آمیخته از فرهنگ آلمانی و فرانسوی میباشد. مردم کشور کامرون سخت کار می‎کنند، سخت ورزش می‌‎کنند به هنر اهمیت می‌دهند و بسیار معتقد به زندگی سالم هستند. در فرهنگ مردم کشور کامرون زندگی برای جوانان بسیار ارزشمند است و مردم نیز به رده های سنی جوان بسیار اهمیت می‌دهد. مردم این کشور جدی هستند و چندان با هم شوخی نمی‎کنند. مردم کامرون از دسته افرادی هستند که سعی می‎کنند زندگی را در شرایط درست دنبال کنند، مردم این کشور دوست دارند به بهترین شکل ممکن درآمدزایی داشته باشند. پوشش کشور کامرون ترکیبی از غرب و شرق است و استفاده از رنگ های سفید و سیاه در نوع لباس پوشیدن مردم این کشور دیده می‎شود. شهرهای کشور کامرون هر یک دارای هنر مخصوص به خود هستند. مردم کامرون بسیار دست و دل باز هستند و سعی می‌‎کنند تفریح را فراموش نکنند. همجنسگرایی در این کشور ممنوع است، خرید و فروش و نگهداری حیوانات وحشی و آموزش و تربیت آنان بدون مجوز نیز در این کشور ممنوع اعلام شده است. عکاسی از ساختمان های دولتی، فروگاه ها و … در کشور کامرون مجاز نیست.

گردشگری و توریست در کامرون

چاذبه های گردشگری در شهر های یااونده و اکسترم نورد همواره موجب جذب گردشگران به این کشور بوده است. کلیسا ها و مساجد این کشور یکی از جاذبه های توریستی و مذهبی که باعث جذب توریست میشود میباشد. کوه‌های کشور کامرون یکی از جذاب‌ترین دیدنی‌های این کشور محسوب می‌‎شوند. این کوه‌ها در نزدیکی مرز گینه نو قرار دارند و دارای آتشفشان‌های فعال هستند، این کوه‌ها در یک منطقه بلند واقع شده‌اند و هر سال تورهای گردشگری زیادی به این منطقه می‌روند. پارک ملی بوبا جیدا یکی از پارک‌های بسیار برجسته در کامرون است که بیشتر به دلیل بزهای کوهی زیبایی که دارد شهرت یافته است. در این پارک بیش از ۲۳ گونه جانوری دیده می‎شود و مساحت آن بیش از ۲۲۰ هزار هکتار است. پارک ملی وازا از دیگر پارک‌های ملی کامرون محسوب می‎‌شود که در غرب کشور قرار دارد و به طور کلی یکی از بهترین مناطق شکار حیوانات محسوب می‎‌شود. این پارک دارای گونه‌های گیاهی دیدنی است و البته که سیاست‌های حفظ محیط زیستی در این منطقه بسیار ارزشمند است. پارک ملی لوبکه سومین پارک ملی در کامرون است و در غرب کشور قرار دارد این پارک دارای دریاچه‌های آب شیرین است و به طور کلی پرندگان مهاجر زیادی در آن دیده می‎شوند. در طول سال بیش از ۸۰۰ گونه جانوری در این پارک دیده می‎شود. منطقه حفاظت شده دجا فونال در لیست میراث جهانی یونسکو قرار دارد و در یک منطقه دور افتاده از شهر قرار گرفته است. این منطقه پر از حیوانات دیدنی و جذاب است و تورهای آموزشی زیادی به سمت این منطقه روانه می‌‎شوند.