ورود عضویت
دهه

دلیرترین سردار ساسانی / از نجیب‌زادگی تا تخت سلطنت



دهه | 1403/02/06
به گزارش سلام نو آنطور که کجارو نوشته است بهرام چوبین، نامی که در تاریخ ایران با شجاعت، طغیان و پادشاهی گره خورده است. او در اواخر دوره ساسانی، پرچم شورش را علیه هرمزد چهارم برافراشت و خود را بر تخت سلطنت نشاند. تبار و پیشینه بهرام از خاندان مهران، یکی از هفت خاندان پارتی، بود. نیاکان او در دوره اشکانیان بر بخش‌هایی از ایران فرمانروایی می‌کردند. بهرام در ری متولد شد و از همان جوانی به کار نظامی‌گری مشغول بود. ذکاوت و شجاعت او در میدان نبرد، او را به یکی از برجسته‌ترین سرداران دوره ساسانی تبدیل کرد. مقام سپهبدی: در زمان خسرو انوشیروان، بهرام به مقام سپهبد شمال ایران رسید. او در این سمت، به نبرد با ترکان رفت و پیروزی‌های بزرگی به دست آورد. رویارویی با هرمزد: هرمزد چهارم، جانشین انوشیروان، پادشاهی سیاست‌مدار نبود. او با نجبا و خاندان‌های قدیمی رفتار مناسبی نداشت و امتیازات آنها را از بین برد. این رفتارها، خشم بهرام و دیگر بزرگان را برانگیخت. آغاز طغیان: هرمزد چهارم پس از پیروزی بهرام بر ترکان، او را به جنگ با روم فرستاد. بهرام در این جنگ شکست خورد و هرمزد او را به شدت مورد تحقیر قرار داد. این توهین، جرقه شورش بهرام را زد. حمایت بزرگان: نجبا، خاندان‌های قدیمی و سپاهیان از بهرام حمایت کردند. آنها از رفتارهای هرمزد به ستوه آمده بودند و به دنبال تغییری در راس قدرت بودند. پیروزی و پادشاهی بهرام با سپاهی قدرتمند به سوی تیسفون، پایتخت ساسانی، حرکت کرد. هرمزد در نبردی تن به تن مغلوب بهرام شد و به قتل رسید. بهرام چوبین در سال 590 میلادی بر تخت سلطنت ایران نشست. پادشاهی کوتاه: پادشاهی بهرام اما دیری نپایید. خسرو پرویز، پسر هرمزد، با کمک رومیان به ایران حمله کرد و بهرام را شکست داد. بهرام به آذربایجان گریخت و در آنجا به دست خسرو به قتل رسید. میراث بهرام چوبین: هرچند پادشاهی بهرام چوبین کوتاه بود، اما او در تاریخ ایران به عنوان یک سردار شجاع و پادشاهی ضد ظلم شناخته می‌شود. شورش او نشان‌دهنده نارضایتی مردم از حکومت هرمزد و تمایل آنها به تغییر بود. نکات قابل توجه: بهرام چوبین از معدود سرداران تاریخ ایران است که علیه شاه ساسانی شورش کرد و بر تخت سلطنت نشست. شورش بهرام چوبین نشان‌دهنده ضعف و ناکارآمدی حکومت هرمزد چهارم بود. بهرام چوبین در دوره‌های بعد به عنوان نمادی از شجاعت و مبارزه با ظلم شناخته می‌شد.
منبع : salameno